**** افسانه تامکت ****

[Captain Nemo]

ممنون کاپیتان
متاسفانه فیلمی رو که برای ایشان ساختند زیاد جالب نیست و فک نمیکنم پر بیننده باشه:(
از این حماسه سازان دیروز عکس نمیذاری:d
اخه استعمار تو قرن 21 نمیرن بیرون از این باغ قلهک مسئولان بفکر نباشن باید بیرونشون کرد دیگه:d

خواهش میکنم رامین خان
خب دیگه متاسفانه برای این فیلم و سریال ها مقصر کارگردان نیست بلکه صدا و سیما مقصره که بودجه
کافی را اختصاص نمیدهد .....
الان اگر شخصی بخواهد زندگینامه بلال حبشی و سلمان فارسی را بسازد میلیاردی پول میدهند ...
ولی متاسفانه برای ساخت فیلم یک قهرمان ملی هموطن و هم خون ما بسیاری از صحنه ها از ارشیو و
غیره استفاده میشود ..... اینقدر بودجه نداشته که بتوانند هزینه پرواز یه اف-14 رابدهند ....
دوربین را داده اند دست فرمانده پایگاه شکاری و ایشان همینطور از پروازهای روزانه فیلم تهیه کرده ....
از مزایای واقعه دیروز هم همین بس که ما الان ول کردیم معاملاتو اومدیم اینجا ..... X-(

[رامین]

خواهش میکنم رامین خان
خب دیگه متاسفانه برای این فیلم و سریال ها مقصر کارگردان نیست بلکه صدا و سیما مقصره که بودجه
کافی را اختصاص نمیدهد .....
الان اگر شخصی بخواهد زندگینامه بلال حبشی و سلمان فارسی را بسازد میلیاردی پول میدهند ...
ولی متاسفانه برای ساخت فیلم یک قهرمان ملی هموطن و هم خون ما بسیاری از صحنه ها از ارشیو و
غیره استفاده میشود ..... اینقدر بودجه نداشته که بتوانند هزینه پرواز یه اف-14 رابدهند ....
دوربین را داده اند دست فرمانده پایگاه شکاری و ایشان همینطور از پروازهای روزانه فیلم تهیه کرده ....
از مزایای واقعه دیروز هم همین بس که ما الان ول کردیم معاملاتو اومدیم اینجا ..... X-(

چه جالب:( :))

[Captain Nemo]

بله این مطلب را بخوانید جالبه :

http://www.tabnak.ir/fa/news/205830/%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%BE%D8%B4%D8%AA-%D8%B5%D8%AD%D9%86%D9%87-%D8%B4%D9%88%D9%82-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%B2

[Captain Nemo]

کاپیتان شهبازی؛ دهقان فداکاری دیگر

http://www.tabnak.ir/fa/news/207226/کاپیتان-شهبازی-دهقان-فداکاری-دیگر

[Captain Nemo]

اجرای مانور کبرا توسط جنگنده میگ 35 سوپر فولکروم :

http://parsaspace.com/files/5144614884/?c=744

[Captain Nemo]

شاهکار اف-22 رپتور :


http://sonicbomb.com/iv1.php?vid=f22...ttitle=F-22 Ex treme

[rezaafshari110]

راز جدیدترین اسلحه هوشمند ارتش آمریکا / اینفوگراف

فناوری - سربازان امریکایی به سلاح دستی جدیدی مجهز شدهاند که میتواند با استفاده از یک مسافتسنج لیزری، هدف را هرجایی که پنهان شده باشد شناسایی کرده و گلولههای انفجاری را دقیقا بر فراز سر او پرتاب کند.
به گزارش بیبیسی، این اسلحه XM-25 نام دارد و ارتش آمریکا معتقد است با کمک آن میتوان سرنوشت جنگها را تغییر داد. این اسلحه از یک سیستم هدایت لیزری بهره میگیرد و میتواند طوری برنامهریزی شود که گلولههای 25 میلیمتری با قدرت انفجاری بالا را دقیقا بالای سر هدف منفجر کند.
ریچارد آدیت که در ساخت این اسلحه برای ارتش آمریکا همکاری داشته، میگوید: «ساخت این اسلحه یک قدم بسیار بلند محسوب میشود، چرا که برای اولین بار در یک اسلحه دستی از فناوریهای هوشمند استفاده شده است».

روش استفاده از این اسلحه به این صورت است که سرباز ابتدا هدف خود را پیدا میکند، با لیزر به سمت آن نشانه میرود تا به این صورت محدوده هدف مشخص شود، سپس سرباز یک نقطه هدف تنظیم شده دریافت میکند. در این هنگام کافی است هدف را تنظیم کرده و ماشه را بچکاند. در این صورت اگر شما با لیزر هدفی را در فاصله 543 متری مشخص کرده باشید، اسلحه به طور خودکار گلوله را در سمت هدف به فاصله 543 متر شلیک میکند که این مسافت ممکن است یک، دو یا سه متر کم یا زیاد شود تا گلوله مستقیما روی سر هدف قرار گیرد.
این بدان معناست که این اسلحه را میتوان در زمانی که هدف در پشت دیوار یا در یک خندق پنهان شده، استفاده کرد و آن را نابود کرد.
این اسلحه در حال حاضر در اختیار سربازان آمریکایی مشغول به خدمت در افغانستان قرار گرفته و نیروی مخصوص انگلیسی نیز میتوانند از آن استفاده کنند.

[شهرام]

ايران يک فروند هواپيماي بدون سرنشين آمريکا را در مرزهاي شرقي سرنگون کرد.


به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، شبكه خبري العالم اعلام کرد: ايران يک فروند هواپيماي بدون سرنشين مدل آر.کيو 170 آمريکا را در مرزهاي شرقي سرنگون کرد.


اين شبكه همچنين به نقل از ستاد کل نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران خاطرنشان کرد: هواپيماي بدون سرنيشن آمريکايي که در شرق کشور مورد هدف قرار گرفته و سرنگون شده ، آسيب چنداني نديده است.

[Captain Nemo]

آشنایی با دیوار صوتی (sound barrier)



مقدمه

صوت یا صدا در محیط های مکانیکی با سرعت خاص به شکل امواج انتشار می باید. در سطح دریا و وضعیت آیسا سرعت صوت 340 متر بر ثانیه است. سرعت صوت یکی از متغیر های بسیار مهم است که کاربرد بسیاری در محاسبات دارد. رفتار هواپیما در محدوده های مختلف سرعت صوت متفاوت است؛ به عنوان مثال رفتار هواپیما در سرعت های زیر صوت و بالای صوت با هم فرق می کند. چرا که در سرعت های زیر صوت، هوا تقریباً تراکم ناپذیر فرض می شود و در سرعت های بالای صوت، تأثیرات تراکم پذیری و نیز موج شوک وجود دارد.

با توجه به اهمیت سرعت صوت و برای ساده سازی روابط، عدد ماخ (Mach) تعریف می گردد. عدد ماخ عددی بی بعد است و مقدار آن تقسیم سرعت واقعی پرواز به سرعت محلی صوت به دست می آید.

سرعت صوت بر حسب عدد ماخ به پنج محدوده زیر تقسیم می گردد:

1 ) سرعت کم low speed
2) سرعت مادون صوت subsonic
3) سرعت حدود صوت transonic
4) سرعت مافوق صوت supersonic
5) سرعت ماوراء صوت hypersonic

1 - مادون صوت
2 - ماخ یک
3 - مافوق صوت
4 - موج های شوک




دیوار صوتی(sound barrier) اصطلاحی است که در پرواز با سرعت حدود صوت و مافوق صوت مطرح می شود. همزمان با حرکت هواپیما ، صدای تولید شده به علت برخورد هواپیما با هوا نیز حرکت می کند. هواپیما فقط به سمت جلو حرکت می کند ولی صوت به شکل امواج به همه سمت منتشر می شود. حرکت امواج صوتی به صورت دیواره ای است که در راستای یک مخروط است. مقدار زاویۀ راس مخروط به عوامل متعددی بستگی دارد. به این دیواره، اصطلاحاً دیوار صوتی گویند. عبور از دیوار صوتی سبب اختلال در حرکت امواج صوتی می شود. هنگامی که هواپیمایی که دارای سرعت مافوق صوت است، سرعت خود را به بالاي صوت برساند از این دیوارۀ فرضی عبور می کند و اصطلاحاً سبب شکستن دیوار صوتی می گردد. معمولاً شکستن دیوار صوتی باعث تولید صدایی مانند صدای انفجار می گردد.


تاریخچه

در اعصار آغازین دوران هوانوردی ابتدایی، هواپیماها بیشتر با سرعت های بسیار پایین نسبت به هواپیماهای امروزی پرواز میکردند که حتی به بیشتر از 300 کیلومتر در ساعت نمیرسید؛ در حالی که چنین سرعتی، سرعت مطلوب برای تیک آف یا برخاست یک هواپیمای جنگنده امروزی است و رسیدن به چنین سرعتی ، ابداً مستلزم تلاش بسیار و فشار آوردن بیش از حد به موتور نمیباشد. اما رفته رفته، سرعت هواپیماها حتی با موتورهای پیستونی گاه بالای 650 کیلومتر بر ساعت رسیده و از آن زمان بود که دانشمندان علوم آیرودینامیک دریافتند که با افزایش سرعت، به تدریج میزان پسا افزایش پیدا کرده و در سرعت معینی، دیگر هواپیما قادر به سرعت گرفتن نبوده گاه نیز استال میشوند.




در آن زمان، علت این موضوع بدین گونه بیان شد که با افزایش سرعت، به تدریج سرعت گردش انتها یا نوک پرههای پروانه موتور، به سرعت صوت نزدیک شده و سرانجام در حداکثر سرعت یک هواپیمای پیستونی که حدود 950 کیلومتر میباشد، سرعت انتهای پرهها از سرعت صوت گذشته و پسا یا درگ بسیاری ایجاد میشود که خود مانع سرعت گرفتن بیشتر هواپیماست. در چنین سرعت هایی، پروانه موتور هواپیماهای پیستونی، نه تنها تراست یا نیروی کشش تولید نمیکند، بلکه در اثر سرعت بسیار زیاد، تبدیل به یک دیسک یا دایره توپر چرخنده میشود که جز ایجاد درگ و پسا، کار دیگری انجام نمیدهد .

آیرودینامیست های آن زمان این حد را یک محدوده سرعت یا همان دیوار صوتی در نظر گرفته و بسیاری از آنان نیز بر این عقیده بودند که گذشتن از دیوار صوتی و پشت سر گذاشتن آن، کاری غیر ممکن است؛ اما با ورود به عصر جت و پیشرفت علم آیرودینامیک، این کار برای جنگندههای امروزی کاری بس سهل و آسان است.

اولین بار خلبانی آمریکایی به نام چاک ییگر، با انجام اصلاحاتی بر روی یک بمب افکن قدیمی آن را به چهار موتور موشکی مجهز کرده و بر فراز بیایانی در آمریکا، پس از جدا شدن از هواپیمای مادر، به پرواز در آورد. پس چند ثانیه پرواز هواپیمای پرتقالی رنگ ملقب به X-1 به صورت گلاید، خلبان چهار موتور موشکی خود را روشن کرده و پس از چند لحظه صدایی رعد آسا در آسمان شنیده شد که همان نتیجه شکستن دیوار صوتی برای اولین بار در جهان بود. در این آزمایش، این هواپیما به سرعت 16/1 ماخ دست یافت، و با ورود به عصر جت، رویای شکستن دیوار صوتی و پا گذاشتن به سرعت صوت نیز به واقعیتی بسیار قابل لمس مبدل گشت.


خصوصیات صوت و دیوار صوتی

خصوصیات صوت و دیوار صوتی چیست و چرا گذر از آن نیازمند قدرت و کشش و توانایی زیادی است. صوت، در شرایط عادی (دما، فشار و ... معمولی) در سطح دریا دارای سرعتی معادل 332 متر بر ثانیه یا 1195 کیلومتر بر ساعت میباشد که این سرعت، با افزایش ارتفاع و کاهش فشار و تراکم هوا، کاهش یافته و در ارتفاعات بالاتر، صوت فواصل را با سرعت کمتری میپیماید. این مسئله بدین صورت است که صوت از طریق ضربات ملکول های هوا به یکدیگر و انتقال انرژی آنها فضا را طی میکند و هر چه تعداد مولکول ها در یک حجم معین بیشتر باشند، انتقال انرژی زودتر صورت پذیرفته و صوت با سرعت بیشتری انتقال مییابد؛ چنانکه سرعت صوت در مایعات بیشتر از هوا و در جامدات بسیار بیشتر از مایعات و هوا و معادل 6000 کیلومتر بر ساعت است.





پس در نتیجه افزایش ارتفاع، تعداد ملکول ها در یک حجم معین کاهش یافته و صوت با سرعت کمتری فضا را میپیماید. دیوار صوتی، شیئی فیزیکی و قابل روئیت نیست؛ بلکه به دلیل اینکه گذشتن از سرعت صوت نیازمند توان بسیار بالای موتور و آیرودینامیک بسیار خوب میباشد، این حد را یک مانع برای رسیدن به سرعت های بالاتر دانسته و از آن به نام دیوار صوتی یاد میکنند . عدد ماخ، در حقیقت همان نسبت سرعت شیء پرنده یا همان هواپیما به سرعت صوت محیط است که به احترام دانشمندی آلمانی که برای اولین بار چنین مقیاسی را در نظر گرفت، آن را «ماخ » نام نهادند. پس عدد ماخ، کمیتی متغیر است و بسته به خصوصیات هوا مانند دما و فشار، تغییر کرده و کاهش یا افزایش مییابد.


عامل ایجاد دیوار صوتی

امواج ضربهای یا Shockwaves در حقیقت همان عامل اصلی ایجاد دیوار صوتی هستند. امواج ضربهای، تغییری ناگهانی در فشار و دمای یک لایه از هواست که میتواند به لایههای دیگر منتقل شده و به صورت یک موج فضا را بپیماید. برای درک بهتر مطلب، وقتی که سنگی در آب انداخته میشود، موجهایی در آب بوجود میآیند که به سمت خارج در حال حرکتند. این امواج، نتیجه افزایش سرعت یا اعمال نیرو به لایهای از ملکول های آب است که قادر به انتقال به لایههای دیگر نیز میباشد، و امواج ضربهای نیز، همان امواج درون آب هستند، با این تفاوت که آنها در سیالی دیگر به جای آب به نام هوا، تشکیل میشوند.

در سرعت های نزدیک سرعت صوت، فرضیه غیر قابل تراکم بودن هوا رد شده و ضریب تراکم هوا به 16% در میرسد، که مقداری غیر قابل چشم پوشی است. در این سرعتها هوای جلوی بال یا لبه حمله به شدت متراکم گشته و دما و فشار آن به طرز قابل توجهی افزایش مییابد، همین مسأله، یکی از عوامل ایجاد امواج ضربهای است. هواپیما با حرکت خود در هوا، نظم فشار هوای محیط را بر هم میزند و همانند قایقی که در آب در حال حرکت است، امواجی از آن ساطع شده و به دلیل اینکه این امواج با سرعت صوت حرکت میکنند و هواپیما زیر سرعت صوت در حال سیر است، از آن دور میشوند.





اما کم کم، با نزدیک شدن به سرعت های ترانسونیک و حدود سرعت صوت، این امواج فرصت دور شدن از هواپیما را نداشته و در جلوی بال متراکم میشوند. در مناطقی از بدنه هواپیما که سطوح ناموزونی نسبت به جهت حرکت هواپیما دارد، سرعت گذر هوا افزایش یافته و بر اساس اصل برنولی، با افزایش سرعت سیال، فشار آن کاهش مییابد. در چنین سرعت هایی، هوای اطراف این سطوح به سرعت صوت میرسد، گر چه هواپیما هنوز به سرعت صوت نرسیده باشد. در نتیجه رسیدن بعضی سطوح به سرعت صوت، امواج ضربهای تولید شده و درگ یا پسای فراوانی را قبل از رسیدن به سرعت صوت تولید میکنند، که همین مسأله گذر از دیوار صوتی را مشکل مینماید.


عدد ماخ بحرانی

به سرعتی که در آن حداقل یکی از سطوح هواپیما به سرعت صوت رسیده باشد، گر چه این پدیده در مورد خود هواپیما صادق نباشد، عدد ماخ بحرانی یا Critical Mach Number میگویند. عدد ماخ بحرانی را میتوان به سرعتی که نمودار پسا در مقابل سرعت سیر صعودی میگیرد، نیز تعریف نمود. در این سرعت، فرامین هواپیما کم کم شروع به درست جواب ندادن کرده و حالتی شبیه به کوبیدن بر روی بال توسط امواج ضربهای بوجود میآید که با گذر از دیوار صوتی، فرامین هواپیما به حالت طبیعی خود باز میگردند.

بنابراین، در سرعتی که هواپیما به عدد ماخ بحرانی خویش میرسد، پسا به دلیل ایجاد امواج ضربهای بطور قابل توجهی افزایش مییابد، پس، باید تلاش بر آن باشد تا عدد ماخ بحرانی هر چه بیشتر با بهبود ویژگی های آیرودینامیکی افزایش یابد، چون اگر این اتفاق در سرعت های پایینتر رخ دهد، هواپیما نیز باید از سرعت پایینتری جدال با افزایش پسا را شروع کند.


چرا با تولید امواج ضربهای، پسا افزایش مییابد؟

قانونی در مبحث دیوار صوتی بیان میکند که هر جریان هوایی که از یک موج ضربهای بگذرد، موج ضربهای انرژی جنشی سرعتی آن را گرفته و در خور تبدیل به گرما و افزایش فشار میکند، در نیتجه سرعت جریان هوای گذرنده از موج ضربهای به میزان قابل توجهی کاهش مییابد. با کاهش سرعت جریان هوا در جلوی بالها در سرعتهای نزدیک سرعت صوت، تلاش پیشرانه یا موتورهای هواپیما باید چند برابر شود تا اثر کاهش سرعت در اثر موج ضربهای را خنثی نماید. در صورتی که عدد ماخ بحرانی هواپیمایی پایین باشد، در سرعتهای پایین باید نیروی رانشی هواپیما چند برابر شود که مصرف سوخت فوق العادهای را برای گذر از دیوار صوتی به دنبال خواهد داشت؛ اما، در صورت بالا بودن عدد ماخ بحرانی، هواپیما فقط مدت کوتاهی نیازمند قدرت و کشش بسیار زیاد برای شکستن دیوار صوتی میباشد.





با اعمال نیروی فراوان رانشی، سرانجام هواپیما بر مشکل پسای زیاد فائق آمده و از دیوار صوتی میگذرد. در نتیجه این عمل، امواج تولید شده توسط هواپیما از آن جا مانده و پشت سر هواپیما حرکت میکنند. در این حالت، وضعیت به حالت عادی بازگشته و پسای ایجاد شده به وضعیت نرمال باز میگردد. بعضی از هواپیماها از تمام نیروی پس سوزشان یا 100% قدرت موتور برای گذر از دیوار صوتی و یا سرعت 1,195 کیلومتر بر ساعت استفاده میکنند، در حالی که در سرعت های بسیار بالاتر، تنها از 30% قدرت موتور برای رانش به جلو بهره میجویند. با دقت در این مثال ، میتوان به خوبی افزایش درگ و پسا و قدرت فروان لازم برای غلبه بر آن در سرعتهای نزدیک به سرعت صوت را درک و تجزیه و تحلیل نمود.


اثرات شکست دیوار صوتی

امواج ضربهای توسط هواپیما در سرعت صوت، بسیار قدرتمند میباشند، چنانکه در صورت پرواز هواپیما نزدیک به زمین و گذر آن از دیوار صوتی، امواج ضربهای با منتهای قدرت به اجسام زمینی مانند شیشههای منازل و ساختمان ها برخورد نموده و باعث شکستن آنها میشود، یا حتی اگر شخصی در معرض امواج ضربهای بطور مستقیم قرار گیرد، احتمال از دست دادن شنوایی و پاره شدن پرده گوش بسیار است.




از امواج ضربهای، در بمب ها و تسلیحات دیگر نیز استفاده میشود. بمب ها با یک افزایش دما و فشار ناگهانی در لایههایی از هوا، امواج ضربهای بوجود آورده که از طریق هوا انتقال یافته و باعث شکستن شیشهها و تخریب دیوارها نیز میشود. اگر شخصی در فاصلهای نسبتاً نزدیک در فضایی تهی از هوا و خلاء، حتی نزدیک یک بمب ده تنی ایستاده باشد، بر فرض منفجر کردن بمب، آسیبی به وی نخواهد رسید، چون هوایی برای انتقال امواج ضربهای وجود ندارد.

به دلیل تولید امواج ضربهای در سرعت های حدود سرعت صوت، خلبانان سعی میکنند فقط مدت کوتاهی در چنین سرعت هایی ترانسونیک پرواز کرده و به زودی از دیوار صوتی گذر کنند، چون پرواز در این سرعت ها نیروی بسیار زیاد موتور در نیتجه افزایش فوق العاده میزان مصرف سوخت را در پی دارد.


صدای انفجار

امواج حاصله از حرکت هواپیما یا صدای تولید شده در اثر حرکت ، هر بار در سرعت های زیر سرعت صوت از هواپیما دور شده و به گوش شنونده میرسد. اما با رسیدن هواپیما به سرعت صوت، این صداها دیگر فرصت دور شدن از هواپیما را نداشته و کلاً در جلوی هواپیما جمع میشوند. با گذر از سرعت صوت، صدایی چند ده برابر شده از حرکت هواپیما باهم به گوش شنونده میرسد که مانند یک انفجار شدید یا صدای رعد و برقی بسیار قدرتمند میباشد. شاید در تصاویر هواپیماهای در حال گذر از دیوار صوتی، هالهای سفید رنگ را در اطراف هواپیما مشاهده کرده باشید. در هنگام گذر از دیوار صوتی، اگر هواپیما نزدیک به زمین و در محیطی مرطوب با درصد بخار آب زیاد باشد، بخار آب هوا در اثر امواج ضربهای فشرده شده و ابر سفیدی را برای چند ثانیه پدید میآورند که همان هاله سفید رنگ قابل روئیت در تصاویر است. اما از امواج ضربهای در موتورهای جت نیز استفاده میشود. بدین گونه که، هوا ورودی در موتورهای جت، حتی اگر هواپیما با سرعت های بالای صوت پروزا نماید، باید زیر سرعت صوت باشد تا قابلیت احتراق را در موتور داشته باشد.


طراحی هواپیما

بنابراین، اکثراً در ورودی موتورهای هواپیماهای جنگنده مخروطی را به شکل کامل یا نصف مانند هواپیماهای میگ 21 یا اف 104 استارفایتر دیده میشود، که فلسفه ایجاد این مخروط تولید عمدی امواج ضربهای است. در صورت تولید امواج ضربهای، هوای عبوری از میان آن با سرعت کاهش یافته یا زیر صوت وارد موتور میشود و فرآیند احتراق بطور کامل انجام میپذیرد. برای انجام پروازهای مافوق صوت ، اغلب هواپیماهای جنگنده از مقطع بال های ویژهای که عدد ماخ بحرانی را به حداکثر میرسانند، استفاده مینمایند و مقطع بال ها معمولاً بسیار نازک و متقارن میباشد.

به عقب برگشتگی بال های هواپیماهای مدرن نیز در نتیجه تلاش برای افزایش عدد ماخ بحرانی بوده، چرا که آزمایش های تونل باد نشان داده که با به عقب برگشتگی بالها به میزان چند درجه عدد ماخ بحرانی به میزان قابل توجهی افزایش مییابد، تا جایی که هواپیماهای مسافربری سریع السیر مانند بوئینگ 747 که در حدود سرعت صوت یا حدود 980 کیلومتر بر ساعت پرواز میکنند، نیز به بال هایی به عقب برگشته مجهزند.

در برخی از هواپیماها، مانند هواپیمای اف 14 تامکت، از سیستم بال های متغیر استفاده شده که در این سیستم، در سرعتهای پایین که از عدد ماخ بحرانی خبری نیست بال ها گسترده میشوند و برای فراوانی تولید میکنند، ولی رفته رفته با نزدیک شدن به سرعت صوت، کامپیوتر موجود در این سیستم خود زاویه لازم برای افزایش عدد ماخ بحرانی را محاسبه کرده و بال را متناسب با زوایه آن تغییر داده و به عقب بر میگرداند. این سیستم به دلیل هزینههای بالا و سنگینی بیش از حد آن، دارای استفاده محدودی میباشد.


دسته بندی هواپیماها

هواپیماهای زیر سرعت صوت یا مادون صوت با محدوده سرعت 350 تا 950 کیلومتر بر ساعت، Subsonic

هواپیماهای حدود سرعت صوت با محدوده سرعت 950 تا 1200 کیلومتر بر ساعت، Transonic

هواپیماهای سرعت صوت با محدوده سرعت دقیقاً سرعت صوت نسبت به محیط، Sonic

هواپیماهای بالای سرعت صوت یا مافوق سرعت صوت با محدوده سرعت 1 ماخ تا 5 ماخ، Supersonic

هواپیماهای با سرعت بسیار بیشتر از سرعت صوت با محدوده سرعت 5 ماخ و بالاتر، Hypersonic




برگرفته از :
military.ir

[Captain Nemo]

فرودگاهی که باند پروازش از وسط خیابان می گذرد



جبل الطارق دارای عجيب ترين فرودگاه جهان است. باند فرودگاه جبل الطارق از ميان خیابان اصلی شهر عبور می کند و به همين دليل هم برای هر فرود يا بلند شدن هواپيماها می بايست اين خیابان بسته شود.

تصاویر زیر ، تنها چهار راه جهان را نشان می دهند که در یک مسیر هواپیماها و در مسیر متقاطع ، اتومبیل ها تردد می کنند و چراغ راهنمایی هم مشخص می کند که الان نوبت هواپیماهاست یا اتومبیل ها؟!

[Captain Nemo]

سلاحهای لیزری








نابود نمودن دشمن از راه دور ، با جریانی از مادهای مرگبار ، مدتها موضوع داستانهای علمی - تخیلی بوده است.

آیا میتوان آن را به واقعیت درآورد؟ فیزیک نیرنگ باز است، اما سرمایه گذاریهای ارتش ایلات متحده حاکی از آن است که آنها تصمیم گرفتهاند سلاحهای تشعشعی را به واقعیت در آورند.

در دهه 70 میلادی ، زمانی که کاپیتان کرک ستاره تلویزیون بود، فن آوران معتقد بودند که تا سال 1997 تخیلات علمی به واقعیاتی علمی تبدیل میشوند و سلاحهای دستی لیزری ، تولید خواهند شد.

از زمان اختراع لیزر در سال 1960، کاربردهای نظامی انرژریهای هدایت شده ، طراحان دفاعی را به دلیل ویژگیهایی همچون نامحدود بودن مهمات و توانایی تخریب فراوان و کنترل از راه دور ، هیجان زده ساخت.

همراه با روند تکامل لیزرها ، مجموعهای از کاربردها از چاقوهای جراحی لیزری گرفته تا دستگاههای خودکار پخش موسیقی با دیسکهای فشرده ، ساخته شدند.

البته هنوز هم سلاحهای تشعشعی که بتوانند تانکها را ذوب کنند، صورت واقعیت به خود نگرفتهاند و هم اکنون استفاده نظامی از لیزرها ، محدود به هدف گیری و اندازه گیری مسافت به منظور افزودن بر دقت گلولههای تفنگ و توپ و نیز بمبهاست.

در طی دهه 70 و 80 میلادی ، وزارت دفاع ایالات متحده با انجام آزمایشهای گوناگونی ، سلاحهایی با انرژی هدایت شده را مورد بررسی قرار داد. این امر با این کار مشهور دفاع استراتژیک ریگان به اوج رسید، اما با فروکش کردن جنگ سرد ، بودجه سلاحهای لیزری نیز کاهش یافت و بدین لحاظ تا کنون تنها نمونههای کاربردی اندکی از آنها ساخته شده است.

ولی در هر حال ، این نمونهها توان تخریبی انرژیهای هدایت شده را به اثبات رساندند.

در سال 1976 ارتش ایالات متحده یک لیزر دی اکسید کربن را بر قایقی نصب کرد و با استفاده از آن هدفی را که با سرعتی یکنواخت و در فاصله چند صد متری حرکت میکرد نابود ساخت.

در دهه 80 نیروی دریایی ایالات متحده ، قدرت لیز خود را در انهدام موشکها از فاصله دور به نمایش گذاشت.

در حال حاضر لیزرها بسیار مورد توجه مجریان برنامه مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی در ساخت نوعی سیستم دفاع هوایی برای محافظت شمال فلسطین اشغالی از حملات موشکی مبارزان است.

در اواخر دهه 80 میلادی ، ارتش آمریکا به مطالعه لیزرهای پوتوتیپ میان انرژی و کم انرژی پرداخت.

این لیزرها برای نابود ساختن سیستم اپتیکی تانکهای دشمن و خیره کردن چشمان خلبانان و تک تیراندازانی که با استفاده از دوربین سلاحهای خود در حال هدف گیری هستند بکار میرود.

ارتش آمریکا حتی در زمان جنگ خلیج فارس یک لیزر میان انرژی به نام استینج ری را بر خودروی پیاده نظام برادلی سوار کرده بود. این سلاح عدسی سیستمهای اپتیکی تانکها و خودروهای دشمن را با ایجاد شکافی نابود میساخت.
البته این سلاح هرگز مورد استفاده قرار نگرفت. به عقیده جان الکساندر ، پژوهشگر سابق آزمایشگاه ملی لس آلاموس پنتاگون چون نگران عکس العمل منفی مردم بود از استینج ری استفاده نکرد.

علت چیست؟ شاید اینکه استینج ری نه تنها لنز پریسکوپها را نابود میکند بلکه موجب کور شدن فردی که از آن پریسکوپ استفاده میکند نیز میشود.

هم اکنون اخلاق ، در برابر لیزرهای میدان نبرد ، به عنوان یک مبارز طلبی فنی سد بزرگی را بوجود آورده است. در اکتبر سال 1995، چهارمین پروتکل به کنواسیون ژنو الحاق گردید و به موجب آن بکار گیری لیزرهای کور کننده در جنگ ممنوع اعلام شد.

چند هفته قبل از آن ، پنتاگون سفارشی را که برای ساخت نوعی لیزر کور کننده به نام دیزر داده بود را پس گرفت. این سلاح بر روی لوله تفنگ ام 16 نصب می شد و به پیاده نظام این امکان را می داد که سیستم های کنترل آتش دشمن را از فاصله بیش از 2 کیلومتری نابود کرده ، سربازان دشمن را کورکنند.

بسیاری از کشورها ، پروتکل مزبور را محترم شمردند. چینیها آشکارا از بکار گیری سیستمی مشابه خودداری کردند. به گفته الکساندردر هنگام جنگ ، شما میتوانید دشمن را با استفاده از گلوله و یا انفجار بکشید و نیز میتوانید قانون وی را با استفاده از لیزر خاکستر کنید، اما حق کور کردنش را ندارید، چشم موضوعی احساسی است.

بجز مسایل اخلاقی ، ارتش در عملی بودن استفاده نظامی از لیزر دچار تردید است.

طول تفنگهای لیزری قابل حمل در حال حاضر زیاد است وحتی اگر مخازن شیمیایی و باتریهای مربوطه جمع و جور ساخته شوند، نیروی موجود فقط کفاف تعداد محدودی شلیک را میدهد. الکساندر اضافه میکند هیچ نیازی به این قبیل سلاحها وجود ندارد. ارتش ایالات متحده نمیخواهد به جای سلاحی قابل اطمینان ، از سیستمی سری و با منفعت محدود استفاده نماید. شما نمیتوانید هم لیزر را حمل کنید و هم یک سلاح متعارف را

آیا مهندسان میتوانند مشکلات مربوط به نیروی مورد نیاز لیزرها را حل کنند و به این هدف نظامی دست یابند که سلاحی قابل حمل و با مهمات نامحدود بسازند!؟

عکس واقعی را در لینک زیر ببینید :

http://gallery.military.ir/albums/userpics/PHASR_ON_LIGHT_BLUE.jpg

برگرفته از سایت :
military.ir

[Captain Nemo]

بدون شرح :









































































:->

[Captain Nemo]

لیست کاملى از تجهیزات خلبانان شکارى


دوستان عزیز سعى شده لیست کاملى از تجهیزات خلبانان شکارى همراه عکس در اختیار علاقمندان قرار بگیرد. سعی شده هر یک از عکسها دقیقا" نشاندهنده تجهیزات مورد استفاده خلبانان ایرانى باشد.

1- لباس پرواز flight suit





2-کاپشن پرواز flight jacket





3-جى سوت g suit



4-پوتین boot









5-دستکش پرواز flight glove






6- ساک پرواز helmet bag






7- کلاه پرواز flight helmet






8-عینک افتابى sun glasses





9- ساعت مچی watch






10- قطب نما compass






11-کلت کمرى colt




12-منور flare gun







13-پلاک شناسایى steel plate






14-جعبه کمک هاى اولیه first aid






15-قایق نجات life boat









قایق بهمراه بعضى از وسایل مانند بیسیم , جعبه کمکهاى اولیه , اب شیرین کن ,قلاب ماهى گیرى, مقدارى مواد خوراکى و پودر هایى که براى رنگین کردن اب هنگام عملیات نجات و پودر هایى که مانع از جلوگیرى حمله ابزیان مثل کوسه مى شود در بسته اى قرار دارند که این بسته دقیقا در زیر نشیمنگاه خلبان قرا دارد که هنگام خروج از صندلى جداشده و در اختیار خلبان قرار مى گیرد. البته شایان ذکر است قایق فقط در زمانى که پرواز بر فراز آبها انجام شود بطور خودکار باد شده که انتخاب این حالت بعهده خلبان مى باشد.

[Captain Nemo]

مصاحبه خواندنی با فرمانده پایگاه یکم شکاری







پایگاه یکم شکاری مهرآباد را میتوان قلب نیروی هوایی در کشور دانست و این به دلیل اهمیت این پایگاه و قرار گرفتن آن در پایتخت و نیز استعداد پرندهها و امکانات موجود در آن است.

امیر خلبان حمیدرضا گودینی فرمانده پایگاه یکم شکاری نهاجا نیز از جمله خلبانان و افسران باتجربه این نیرو محسوب میشود که سه سال پیش از وقوع انقلاب اسلامی وارد نیروی هوایی شد و امروز با توجه به تجربه و توانمندیهای خود به عنوان یکی از موفقترین فرماندهان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران مشغول به خدمت است.

گفتگوی تفصیلی فرمانده پایگاه یکم شکاری با خبرنگار دفاعی خبرگزاری فارس که در آن به مطالبی از جمله مقایسه وضعیت نیروی هوایی در پیش و پس از انقلاب، روند خودکفایی در این نیرو، ماموریتها و دستاوردهای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده، به شرح زیر است:

* مستشاران امریکایی در حقیقت برای آموزش به ایران میآمدند

امیر گودینی با اشاره به وضعیت ارتش در سالهای پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، با تاکید بر وابستگی کامل ارتش به غرب، گفت: ارتش و علیالخصوص نیروی هوایی در طول این سالها از هر نظر چه در بعد آموزشهای تئوری و چه عملی در وابستگی کامل به کشورهای غربی خصوصا امریکا بود و تمام دانشجویان ما برای آموزش به این کشور اعزام میشدند.

وی با بیان اینکه این وابستگی، امور فنی را نیز شامل میشد، تصریح کرد: دانشجویان ما که برای آموزش به امریکا میرفتند، پس از بازگشت نیز توانایی بهرهبرداری از این آموزشها را نداشتند چراکه مستشاران خارجی بر تمامی امور مسلط بوده و اجازه این کار را نمیدادند.

این فرمانده عالیرتبه نیروی هوایی ارتش در خصوص سطح توانمندی مستشاران خارجی در ایران نیز گفت: اینها در حقیقت خلبانان دست چندم بودند که به عنوان استاد خلبان به کشورما میآمدند اما در واقع به دنبال تکمیل آموزش خود بودند و این توانمندیها را به پرسنل ما منتقل نمیکردند.

* وضعیت ارتش در اوایل انقلاب عادی نبود

گودینی ایجاد تغییر و تحولات عظیم در نهادهای مختلف در هنگام انقلاب را طبیعی دانست و افزود: بعد از انقلاب هم این شرایط در کشور ما و در ارتش صورت گرفت که به دنبال آن برخی فرماندهان از کشور فرار کردند و برخی نیروها نیز از بدنه ارتش جدا شدند و این وضعیت، ارتش را از حالت عادی خارج کرده بود.

وی ادامه داد: در نیروی هوایی نیز وضع به همین منوال بود و توطئههایی نظیر قائله کردستان، خلق مسلمان تبریز و کودتای نوژه این نیرو را ضعیفتر میکرد.

فرمانده پایگاه یکم شکاری مهرآباد در ادامه افزود: به دنبال این مسایل و با حمله همه جانبه رژیم بعث عراق به کشورمان به این نتیجه رسیدیم که باید روی پای خود ایستاد و شاید به همین جهت بود که امام(ره) جنگ تحمیلی را یک نعمت برای کشور عنوان کردند.

گودینی یادآور شد: پس از اخراج مستشاران خارجی، کارشناسان نظامی غرب میگفتند ارتش ایران و خصوصا نیروی هوایی تا دو ماه دیگر زمینگیر خواهد شد، اما به برکت تلاش جوانان و پرسنل متعهد نیرو، این اتفاق رخ نداد و ما امروز پس از گذشت سی سال کاملا مستقل بوده و روی پای خود ایستادهایم و جنگندههای ما نه تنها به راحتی به پروازهای خود ادامه میدهند، بلکه ما به توان ساخت و نگهداری آنها نیز دست پیدا کردهایم.

* قطعات و تجهیزات را به ما نمیدهند؛ خودمان میسازیم

وی با بیان اینکه جنگ و تحریم باعث شد تا ما به فکر ساخت قطعات مورد نیاز بیفتیم، تصریح کرد: این ساخت قطعات چندان هم ساده نبود. بسیاری از کشورهای جهان و حتی امریکا که پیشرفتهترین تکنولوژیها را در اختیار دارد، به تنهایی قطعات و تجهیزات را نمیسازد چراکه این کار چندان منفعتی نیز ندارد.

فرمانده پایگاه یکم شکاری مهرآباد ادامه داد: برای مثال امریکاییها یک سری از تجهیزات مانند صندلی هواپیما که برای اجکت خلبان استفاده میشود را از انگلیس و یا سیستمهای الکترونیکی را از ژاپن تهیه میکند اما ما در ایران به این حد رسیدیم که تمام قطعات را خودمان بسازیم چراکه این تجهیزات به خاطر تحریم، به ما داده نمیشود.

گودینی به توانمندی بسیار بالای متخصصان نیروی هوایی در تامین نیازهای این نیرو و ساخت جنگنده اشاره کرد و گفت: در بعد ساخت هواپیما، ما شاهد ساخت جنگندههای آذرخش و صاعقه و نیز طراحی و ساخت تجهیزان موشکی و پدافندی بسیار مهمی بودیم.

وی با بیان اینکه کارهای بسیار مهمی نیز در زمینه ساخت موشک در بردهای مختلف، انواع رادار و سامانههای پدافند هوایی صورت گرفته است، افزود: این دستاوردها به رغم تمام تحریمهای اقتصادی و نظامی بوده که علیه کشور اسلامی ما در طول این سی سال صورت گرفته است.

* کوچکترین حرکت دشمن در زمین، هوا و دریا زیر نظر ماست

این فرمانده عالیرتبه نیروی هوایی ارتش با تاکید بر اینکه این پیشرفتها تنها به امر طراحی و ساخت تجهیزات و تسلیحات منحصر نشده، به اشراف اطلاعاتی ارتش بر وضعیت دشمن فرامنطقهای اشاره کرد و افزود: مطمئن باشید کوچکترین حرکت دشمن در زمین، هوا و دریا، کاملا رصد میشود و هیچ حرکتی نیست که از چشم ما پنهان بماند.

* "نیروهای شهادتطلب " بزرگترین حربه ما در مقابله با دشمن

گودینی خاطرنشان کرد: هرچند ممکن است ما از لحاظ تکنولوژی نسبت به برخی کشورهای پیشرفته عقبتر باشیم، اما آنچه اهمیت دارد، قدرت ایمان نیروهای ماست چراکه در بکارگیری تجهیزات، نیروی انسانی حرف اول و آخر را میزند.

وی تصریح کرد: وقتی رزمنده ما اعتقادات مذهبی دارد، با همین امکانات و تجهیزات میتواند در مقابل دشمن بایستد و اگر امروز میبینم که دشمن جرات اقدام علیه کشور ما را ندارد، به دلیل وجود همین نیروهای مومن، متخصص و شهادتطلبی است که به عنوان بزرگترین حربه ما در مقابل آنها محسوب میشود.

* توان ایران برای اورهال هواپیما در خاورمیانه نظیر ندارد

فرمانده پایگاه یکم شکاری مهرآباد در بخش دیگری از گفتگوی خود با خبرگزاری فارس، توانمندی اورهال هواپیماها را یکی از مهمترین دستاوردهای نیروهای مسلح دانست و افزود: عمر انقلابی که حضرت آقا فرمودند، یعنی اینکه ما نباید به تاریخ مصرفی که کشورهای سازنده تجهیزات تعیین میکنند توجه کنیم بلکه با انجام تغییر و تحول در این تجهیزات میتوان استفاده بیشتری از آنها برد و به همین خاطر است که ما امروز تمامی هواپیماها چه جنگنده و چه هواپیماهای مسافربری و پهن پیکر را در داخل کشور خودمان اورهال میکنیم.

گودینی اورهال هواپیما را یکی از پیچیدهترین و سختترین علوم و تحصصها دانست و افزود: برای اورهال باید تمامی قطعات هواپیما از هم باز شود و سختی کار به اندازه ساخت خود هواپیماست.

وی اورهال هواپیماهای پهنپیکر را یک امر بینظیر در منطقه خاورمیانه دانست و افزود: در حقیقت در اکثر کشورها، اورهال هواپیماها در کشور سازنده آن انجام میشود ولی ما در ایران، این کار را در داخل کشور خودمان انجام میدهیم.

* تجهیز جنگندههای ارتش به سامانه نبرد در تمام شرایط آب و هوایی

این فرمانده عالیرتبه نیروی هوایی ارتش همچنین به دستاوردهای صنایع دفاع و نیروهای مسلح در زمینه طراحی، ساخت و نصب سیستمهای ناوبری و موشکی جدید بر روی جنگندهها اشاره کرد و گفت: برای مثال درخصوص موضوع توان رزمی هواپیماها در تمام شرایط آب و هوایی ما نیاز به دستگاهای ناوبری بروز و تجهیزات متناسب داریم که این تجهیزات بر روی جنگندهها نصب شده و ما امروز توان نبرد در تمام شرایط آب و هوایی را داریم.

* از تیراندازی و سوختگیریهای شبانه تا آموزش خلبانان به زبان فارسی در نهاجا

گودینی افزود: در ماههای اخیر نیز شاهد تمرین تیراندازی موفق شبانه جنگندههای سوخو24 و اف4 در پایگاه همدان بودیم که هرچند این اقدامات در گذشته نیز انجام میگرفت، اما در این حد نبوده است.

وی انجام سوختگیریهای شبانه و موضوع آموزش خلبانان جوان در داخل کشور را نیز مورد اشاره قرار داد و تصریح کرد: اگر ما در گذشته مجبور بودیم دانشجویان خود را برای آموزش به کشورهای دیگر مانند امریکا بفرستیم، اما امروز در داخل کشور و با زبان فارسی این دانشجویان را آموزش میدهیم.

* تشکیل گردانهای پهپاد در سایر یگانهای نیروی هوایی

فرمانده پایگاه یکم شکاری مهرآباد موضوع طراحی و ساخت هواپیماهای بدون سرنشین را به عنوان یکی از مهمترین حوزههای مورد توجه نیروی هوایی ارتش مورد اشاره قرار داد و اظهار داشت: پیشرفتهای خوبی در این زمینه داشتهایم به گونهای که گردانهای پهپاد در سایر یگانهای نیرو تشکیل شده و اخیرا نیز یکی از پهپادهای بمبافکن نیروی هوایی در یکی از رزمایشها مورد تست قرار گرفت.

گودینی با اشاره به علم و تخصص پیشرفته مورد نیاز در حوزه پهپادها خاطرنشان کرد: امریکاییها و دیگر کشورها نیز یک شبه به این تکنولوژی نرسیدند ولی ما با توجه به وضعیتی که داریم، توانستیم در کمترین زمان ابعاد گستردهای از این دانش را در اختیار بگیریم.

* به دنبال تغییر و تحول در سیستم موشکی جنگندهها هستیم

وی همچنین با اشاره به توان بالای موشکی و نصب انواع موشک بابردهای مختلف بر روی جنگندهها گفت: ما هیچگاه به موشکهای قدیم بسنده نکرده و به دنبال بهینهسازی و افزایش برد این موشکها هستیم تا توان هرگونه مقابله با اقدامات احتمالی دشمن را افزایش دهیم.

این فرمانده عالیرتبه نیروی هوایی ارتش با بیان اینکه کشورهای زیادی در جهان در زمینه موشکی فعالیت میکنند، افزود: ما نیز اقدامات ویژهای درخصوص افزایش برد موشکهای هوا به هوا و هوا به زمین داشتهایم و در آینده اخبار خوبی در زمینه افزایش برد و ایجاد تغییر و تحول در سیستم موشکی جنگندهها خواهیم داشت.

* چند مورد هواپیمای ناشناس را مجبور به فرود و بازرسی کردهایم

گودینی یکی از مهمترین ماموریتهای نیروی هوایی را مقابله با هواپیماهای متخاصم دانست و افزود: این موضوع حالات مختلفی دارد. گاهی مانند ایام جنگ، هواپیماهای دشمن به مرزهای هوایی ما حمله میکنند که در این حالت ما وظیفه مقابله شدید با آنها را داریم.

وی ادامه داد: اما گاهی هواپیمای ناشناس وارد فضای کشور میشود که این موضوع شرایط خاص خود را دارد و عملکرد در این موارد بسیار ظریف و حساس است.

فرمانده پایگاه یکم شکاری مهرآباد با بیان اینکه در سالهای اخیر چندین مورد ورود هواپیماهای ناشناس به فضای کشور را داشتهایم، خاطرنشان کرد: در برخی موارد هواپیماهای بدون کد وارد فضای کشورمان شدند که نیروی هوایی بنابر دستورالعمل، اقدام به نشاندن آنها کرد.

گودینی این اقدامات را جزو شرح وظایف نیروی هوایی معرفی کرد و یادآور شد: برای نشاندن هواپیما نیاز به رهگیری توسط رادار است و بعد از آن، جنگندهها در حداقل زمان ممکن به پرواز درآمده و توسط رادار به سمت هدف هدایت میشوند.

وی افزود: سپس جنگندهها با علامت به هواپیمای ناشناس اخطار داده و در صورت عدم رعایت اخطار، با استفاده از زور یعنی شلیک به سمت آن، هواپیما را مجبور به فرود میکنند که بحمدالله در تمامی مواردی که پیش آمده است موفق بودیم و هواپیمای ناشناس نیز پس از بررسی و شناسایی، اجازه ادامه مسیر را مییابد.

* جنگنده های ارتش، دشمن را در فواصل دور دست هدف قرار میدهند

این فرمانده عالیرتبه نیروی هوایی ارتش در پاسخ به این سوال که آیا برد پروازی 3هزار کیلومتری جنگندهها امکان افزایش نیز دارد، جواب داد: این امر یعنی افزایش برد پروازی هواپیماها منوط به امکان سوختگیری است که ما امروز هم امکان سوختگیری هوایی جنگندهها و هم امکان سوختگیری شبانه آنها را داریم.

گودینی با اشاره به تعبیه مخازن سوخت در برخی جنگندهها افزود: جنگندههای ما عملیات سوختگیری در ارتفاع پست و ارتفاع بالا را براحتی انجام میدهند تا در صورت نیاز و در زمان تهدید بتوانیم دشمن را در فواصل دور دست مورد هدف قرار داده و جنگندهها به سلامت به پایگاههای خود بازگردند.

وی یادآور شد: در ایام دفاع مقدس نیز ما تجربه پروازهای طولانی مدت را داشتیم که برای مثال یکی از جنگندههای ما به مدت 14 ساعت به پرواز درآمد که فاصله بسیار زیادی را در بر میگرفت.

* پرواز موفقیتآمیز نمونه هواپیمای رادارگریز ارتش

فرمانده پایگاه یکم شکاری مهرآباد، دانشگاه شهید ستاری را به عنوان یکی از مراکز علمی و پژوهشی مهم در نیروی هوایی ارتش دانست و گفت: این دانشگاه علاوه بر توان علمی کارکنان خود تعاملاتی نیز با مراکز علمی خارج از سازمان و خارج از ایران دارد و در زمینههای متعددی به انجام تحقیقات میپردازد.

گودینی برای مثال به موضوع رادارگریزی هواپیماها اشاره کرد و افزود: ما به این تکنولوژی رسیدهایم و نمونه آن نیز به پرواز درآمده اما قطعا زمان میخواهد تا این تکنولوژی در وسعت بیشتری به کار گرفته شود.

* غربیها علیرغم تبلیغات رسانهای به حقیقت توان نظامی ایران آگاهند

وی در بخش پایانی این گفتگو به موضوع کارشکنی و جوسازیهای روانی رسانههای غربی درجهت کمرنگ جلوه دادن دستاوردهای نظامی جمهوری اسلامی ایران پرداخت و تصریح کرد: وقتی دشمن راهپیماییهای میلیونی ملت ایران را دهها هزار نفری معرفی میکند، تعجبی ندارد که بخواهد دستاودرهای عظیم علمی و تحقیقاتی ما در نیروهای مسلح را نیز زیر سوال ببرد.

این فرمانده عالیرتبه نیروی هوایی ارتش گفت: برای مثال وقتی جنگندههای بومی صاعقه ساخته شد، آنها سعی کردند تا با طرح مسایلی ازجمله اینکه این هواپیما همان جنگنده اف 5 است که تنها در ظاهر تغییراتی جزئی داشته است، این دستاورد بزرگ را زیر سوال ببرند.

گودینی ادامه داد: مگر ما چند فروند جنگنده اف5 در اختیار داریم؟ درحالی که امروز اسکادرانهای صاعقه تشکیل شدهاند.

وی خاطرنشان کرد: در زمینه اورهال وقتی ما هواپیماهای پهن پیکر 747 را در همین پایگاه یکم شکاری اورهال میکنیم، یک نفر متخصص خارجی پای کار نیست و تمام این اقدامات توسط کارکنان خدوم، مومن و متخصص خودمان صورت میگیرد و وقتی ما به چنین توانی رسیدهایم، ساخت قطعات و تجهیزات دیگر کار راحتی میشود.

فرمانده پایگاه یکم شکاری مهرآباد تصریح کرد: این صحبتها به همان کارشکنیهای رسانهای بر میگردد اما خود آنها حقیقت امر را میدانند.

گودینی همچین اظهار داشت: ما کشوری نوپا هستیم که اندکی پس از انقلاب خود، جنگ 8 ساله تحمیلی را تجربه کرده و در آن با 30 کشور جهان جنگیدیم و در طول این سالها نیز تحریمهای سنگین اقتصادی و نظامی را تجربه کردیم اما علیرغم تمام این موارد، کارهای بزرگی صورت گرفته و ملت ایران باید بدانند که فرزندانشان در نیروهای مسلح همیشه آمادهاند و همانطور که در گذشته نیز ثابت شده، اجازه نخواهیم داد هیچ کشور بیگانهای گوشه چشمی به خاک مقدس جمهوری اسلامی ایران داشته باشد .

[Captain Nemo]

آشنایی با خانواده جنگنده های روسی فلانکر







سرآغاز طراحی جنگنده سوخو27 (Su-27) به اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 میلادی باز میگردد. زمانی که ایالات متحده آمریکا نسل جدیدی از هواپیماهای خود را وارد خدمت نموده بود یا در دست طراحی و ساخت داشت و اتحاد جماهیر شوروی کمبود یک هواپیمای مدرن که قابلیت درگیری هوایی و برد پروازی بیشتر برای برتری در آسمان را داشته باشد به شدت احساس میکرد. تا قبل از آن زمان ایالات متحده از نظر برتری هوایی به نقطه برتری مطلق هوایی بر شوروی نزدیک شده بود. از این رو طراحان روسی بر اساس نیازها و تهدیدها به فکر ساخت جنگندهای همه کاره افتادند. در بدو امر آنها با اطلاعات و گمانه هایی که در مورد اف-14های ایالات متحده داشتند تصمیم به ساخت هواپیمای مورد نیاز خود بر اساس ساختمان اف-14 زدند و به طراحی نسل جدید هواپیماهای خود پرداختند. متخصصان شوروی اگر چه موفق شدند هواپیمای خود را از لحاظ ساختار و طرح آیرودینامیکی به اف-14 شبیه سازند، ولی هرگز نتوانستند به فناوری فرا پیشرفته آن نزدیک شوند. شوروی در آن زمان هرگز نتوانست راداری در سطح AWG-9 که در اف-14 به کار رفته بود بسازد. این مدعا بعدها با مدارک و نقشه هایی که منتشر شد اثبات شد. این مدارک و نقشه ها نشان میداد که مدلهای ابتدایی سوخوی27 تقلیدی ناموزون از اف-14 بوده است.

با ساخته شدن پیش نمونه های این هواپیما ثابت گردید که این هواپیما به علت پایینتر بودن سطح فناوری، توان مقابله با اف-14 در درگیری هوایی را ندارد. این هواپیما در سطح اف-15 نیز نبود، زیرا به خاطر خصایص آیرودینامیکی نمیتوانست نقش یک بمب افکن مطلوب را ایفا نماید. در این زمان روسها کار ساخت و طراحی این هواپیما را به ژنرال پاول سوخوی محول کردند و کار بر اساس طرح پیشنهادی مؤسسه هیدرولیک مسکو در دفتر طراحی شرکت سوخوی آغاز شد. از این به بعد روسها به نقاط قوت خود تکیه نموده و با استفاده از نقاط قوت خود به ساخت جنگندهای مشغول شدند که یکی از بهترین پرنده های نظامی دنیا و شاید با ابهت ترین هواپیمای ساخته دست بشر تا کنون باشد. ابتدا متخصصان شوروی با استفاده از معلومات فراوان خود در زمینه آیرودینامیک ساختار منحصربه فردی برای این هواپیما طراحی نمودند که بعدها کاملتر گشت و به نمونه استاندارد و پایه برای سایر مدلهای سوخوِی در خانواده فلنکر بدل گشت. متخصصان شوروی از خیر بالهای تاشو گذشتند و بالهایی پسگرا (رو به عقب) را با زاویه حمله تند برای این هواپیما در نظر گرفتند. با استفاده از یک جفت پیشران قدرتمند AL3X هواپیما را طراحی و آماده کردند. درسال 1977 اولین پرواز آزمایشی این هواپیما انجام شد که نتیجه آن ناپایداری زیادی را در هنگام مانور نشان میداد که روسها شروع به تکمیل و رفع نواقص آن نمودند و فناوری پیشرفته ای هم که به آن دست یافته بودند بدان افزودند، به طوری که هواپیمای اصلاح شده به اوج طراحی جنگنده های روسی و ماندگارترین طرح شرکت سوخوی تبدیل شد. سوخوی27 (Su-27) در آوریل 1981 اولین پرواز موفقیت آمیز خود را انجام داد که شوک سنگینی به آمریکایی ها وارد نمود و این هواپیما را به یک هواپیمای افسانه ای مبدل نمود که در غرب به فلنکر مشهور گشت. از ویژگیهای سوخو27 (Su-27) میتوان به اوجگیری بسیار زیاد، قدرت مانور فوق العاده، و حمل 10 موشک هوابه هوا از نوع AA-10C با برد بیش از 100 کیلومتر اشاره کرد. این ویژگیها، سوخو27 (Su-27) را به جنگنده ای بی رقیب در جنگهای هوایی تبدیل نمود. مانورپذیری فوق العاده این جنگنده به خاطر طراحی بی نظیر آیرودینامیکی و سامانه پرواز با سیم بود. مخازن سوخت داخلی با حجم زیاد طراحی شدند تا سوخو27 (Su-27) قادر باشد بدون استفاده از مخازن خارجی عمل کند، چرا که مخازن خارجی سوخت در درجه اول باعث بر هم خوردن طرح آیرودینامیکی و ایجاد نیروی مخالف میشود، و درجهی دوم باعث محدودیت در حمل تسلیحات میگردد. بنابراین سوخو27 میتوانست از تسلیحات بیشتری بهره ببرد و بدون سوخت گیری تا مسافت 4000 کیلومتر و شعاع 2000 کیلومتر به انجام ماموریت بپردازد. همچنین سوخوی27 (Su-27) از راداری قدرتمند از نوع پالس داپلر بهره میبرد که این هواپیما را قادر میسازد تا ضمن درگیری همزمان با چند هدف فضای اطراف را برای جستجوی دیگر تهدیدات زیر نظر داشته باشد. سوخو27 (Su-27) از یک ویژگی دیگر نیز بهره می برد و آن قابلیت رادار قدرتمند این پرنده برای پاییننگری (نگاه به پایین) و شلیک به اهداف پایینتر است. سری جدید رادارهای سوخو27 این امکان را به خلبان میدهد تا بدون آن که هواپیمای دشمن بتواند کار مؤثری انجام دهد یا شاید بدون آن که بتواند متوجه شود، از فاصلهای بسیار دور، و ارتفاعی بسیار بالاتر، و بدون نیاز به کاهش ارتفاع، آن را بزند. در تمامی گونه های سوخوی27 (Su-27) یک رادار پسنگر (رو به پشت) در میان خروجی دو پیشران کار گذاشته شده است تا به خلبان سوخو27 امکان شناسایی اهداف پشت سر و شلیک به آنها را داشته باشد.






سوخو27 به عنوان اولین هواپیمای خانواده فلنکر در گونه های زیادی ساخته شده است که شامل موارد زیر می باشد:

اولین گونه سوخوی27 با کد P/پی شناخته میشود (Su-27P) که یک جنگنده رهگیر تک سرنشینه میباشد. دومین گونه سوخوی27 با کد S/اس شناخته میشود (Su-27S) که یک هواپیمای چندکاره با توانایی حمل بیش از 4 تن از انواع تسلیحات هوابه هوا و هوابه زمین میباشد. سومین گونه سوخوی27 با کد UB/یوبی شناخته میشود (Su-27UB) که مدل دونفره و آموزشی این هواپیما است. چهارمین گونه سوخوی27 با کد PU/پی یو شناخته میشود (Su-27PU). این گونه سوخوی27 یا همان Su-27PU یک جنگنده رهگیر دوسرنشینه است که میتواند تا 10 ساعت مداومت پرواز داشته باشد و با توانایی راداری منحصربه فردش تا 10 هدف را به طور همزمان شناسایی کند. این گونه سوخوی 27 (Su-27Pu) توانایی حمل شمار زیادی از انواع تسلیحات را دارد و میتواند به عنوان یک جنگنده چندکاره عمل نماید. این گونه همچنین با نام سوخوی30 (Su-30) شناخته میشود.

به طوری که گفته شد، سوخوی27 (Su-27) اولین هواپیمای خانواده فلنکر است که در واقع پایه اصلی طراحی هواپیماهای بعد از خود در خانواده فلنکر میباشد. آن چنان که میتوان گفت سایر هواپیماهای خانواده فلنکر به نوعی یک گونه از این هواپیما هستند. این هواپیماهای خانوادهی فلنکر عبارتند از: سوخوی30 (Su-30)، سوخوی32 (Su-32)، سوخوی33 (Su-33)، سوخوی34 (Su-34)، سوخوی35 (Su-35)، سوخوی37 (Su-36)، سوخوی47 (Su-47).

سوخوی30 (Su-30):






این هواپیما در واقع یک گونه از سوخوی27 با کد MK/ام کی میباشد (Su-27MK) که برای نیروی دریایی روسیه طراحی شده است. این جنگنده در سازمان پیمان آتلانتیک شمال (ناتو) فلنکر-سی (Flanker-C) خوانده میشود و قابلیت نشت و برخاست بر روی ناو هواپیمابر، انجام حملات دریایی و مأموریتهای شناسایی را دارا میباشد .نمونه های صادراتی سوخوی30 (Su-30 یا همان Su-27MK) در دو گونه با قابلتهای متفاوت عرضه شده است؛ شامل گونه Su-MKK و گونه Su-30MKI که به نیروی هوایی هند صادر شد.

سوخوی33 (Su-33):







این هواپیما در واقع یک گونه از سوخوی27 با کد K/کی میباشد (Su-27K) که برای نیروی دریایی روسیه ساخته شده است. این جنگنده در ناتو فلنکر-دی (Flanker-D) خوانده میشود و مشخصه اصلی آن بالهای تاشو برای استفاده از حداقل فضا روی عرشه ناو هواپیمابر است. سوخوی30 (Su-30 یا همان Su-27K) به همراه هواپیمای یاک-143 (Yak-143) در خدمت نیروی دریایی روسیه میباشد و پیشرفته ترین هواپیمای نیروی دریایی روسیه است.

سوخوی34 (Su-34):






این هواپیما در واقع یک گونه از سوخوی27 با کد IB/آی ْبی میباشد (Su-27IB) که بر اساس طرح اولیه سوخوی30 (Su-30) طراحی شد، اما در ادامه کار طراحی، صندلی دو خلبان آن به صورت پهلوبه پهلو قرار داده شد. سوخوی34 (Su-34 یا همان Su-27IB) در ناتو "فولبک" (Fullback) خوانده میشود. در سال 2010 به جای هواپیماهای فرسوده و قدیمی تهاجم تاکتیکی سوخوی24 (Su-24) وارد نیروی هوایی روسیه میشوند. در این گونه از سوخو خانواده فلنکر، با عریضتر شدن کابین خلبان جا برای استفاده از یک مدل جدید رادار شناسایی عوارض زمین فراهم شده است و سامانه هشدار ارتفاع از سطح زمین نیز به این هواپیما اضافه گردیده است. شناسایی عوارض زمینی و هشدار ارتفاع از سطح زمین دو نیاز اساسی یک بمب افکن میباشند. همچنین دماغه عریضتر و رو به پایین خمیده شده است که کاهش سطح مقطع راداری را در پی دارد. این تغییرات به همراه یک سامانه اویونیک (الکترونیک پرواز) پیشرفته تر و اضافه شدن کانارد (سطوح کنترلی افقی موجود در لبهی اصلی برا) به سطوح کنترلی هواپیما، باعث شده است تا قدرت مانور، برد و کارایی آن در ارتفاعات پایین افزایش یابد. گونه صادراتی این هواپیما با نام سوخوی32 (Su-32) ارائه شده است.

سوخوی35 (Su-35):






این هواپیما در واقع یک گونه از سوخوی27 با کد M/ام میباشد (Su-27M) که یک گونه چندمأموریته ساخته شده برای صادرات میباشد. این جنگنده در ناتو فلنکر-یی (Flanker-E) خوانده میشود. این پرنده همانند سوخوی33 (Su-33) دارای کانارد (سطوح کنترلی افقی در لبه اصلی برا) است و از پیشران قویتر و نیز سامانه دیجیتال "پرواز با سیم" بهره میبرد. سوخوی35 (Su-35 یا همان Su-27M) به رادارهای نسل جدید چند حالته مجهز شده است و حسگرهای فروسرخ و جنگ افزارهای پیشرفته دارد. شرکت سوخوی در سالهای دهه 2000 سوخوهای 35 روسیه را نو سازی کرده است تا این هواپیماها تا زمان ورود جنگنده نسل پنجم شرکت سوخو به خدمت، بتوانند به خوبی از آسمان روسیه دفاع کنند. این سوخوهای 35 نوین از نسل چهار و نیم هستند و دو گونه میباشند که با کدهای BM/بی ام (Su-35BM) و S/اس (Su-35S) شناخته میشوند. این دو گونه تازه ترین مدلهای خانواده فلنکر هستند.

سوخوی37 (Su-37):






این هواپیما که بر پایه سوخوی35 (Su-35) توسعه یافته است، در واقع به مانند سوخوی35 یک گونه از سوخوی27 با کد M/ام میباشد (Su-27M). این جنگنده در ناتو فلنکر-اف (Flanker-F) خوانده میشود و به مانند سوخو35 مجهز به سامانه کنترل دیجیتال "پرواز با سیم" است. همچنین سوخوی37 (Su-37) مجهز به سامانه تغییر بردار رانش نامتقارن است که باعث شده است تا این جنگنده به بالاترین قدرت مانور که تا کنون یک هواپیما به آن داست یافته دست یابد. هیچ هواپیمایی در طول تاریخ قادر به اندازه سوخوی37 (Su-37) مانورپذیر نبوده است. سامانه کنترل این هواپیما به اندازهای کارآمد میباشد که میتواند هواپیما را از شرایط بحرانی در هر ارتفاع و شرایطی خارج کند.

سوخوی47 (Su-47):







این هواپیما یک هواپیمای خاص در میان هواپیماهای سوخوی است که تنها یک فروند از آن ساخته شده است. سوخوی 47 با بالهای پیشگرای خود دارای ظاهری نامتعارف است. این هواپیما در روسیه با لقب "برکوت" و در ناتو با نام "فیرکین" (Firkin) خوانده میشود .


منبع :

http://hawax.blogfa.com/post-200.aspx