**** افسانه تامکت ****

[وحید شکیب]

کاپیتان نمو عزیز مطالبت بسیار عالی هستند به خصوص در مورد تامکت.از خوندنشون لذت میبرم.امیدوارم همیشه موفق باشی.

[Captain Nemo]

کاپیتان نمو عزیز مطالبت بسیار عالی هستند به خصوص در مورد تامکت.از خوندنشون لذت میبرم.امیدوارم همیشه موفق باشی.

ممنونم وحید جان
برات آرزوی سلامتی و سعادتمندی دارم ....:x

[Captain Nemo]

ناو هواپیما بر USS Enterprise

[Captain Nemo]

یکی از کاربران پی ام دادند که چرا اینقدر از تجهیزات آمریکایی تعریف و تمجید میکنید از اف-14 گرفتی
حالا هم رسیدی به ناو هواپیما بر .... باید خدمت این دوستمون و دیگر عزیزانی که این شائبه در دهنشون
بوجود آمده که بنده طرفدار آمریکا هستم عرض کنم که بنده هم ایرانی هستم و مثل بقیه عرق ملی دارم
اینجا فقط بحث تکنولوژی روز مطرح هست و بس و اشنایی با ساخته های دست بشر و پیشرفت علم ....
در ثانی مگر توی این تاپیک از رشادتهای دلیر مردان ایرانی نگفتم و صحنه هایی که به واقع برای همیشه در تاریخ
مانده گار شده ..... خب تقصیر بنده نیست که عباس دوران ها ....و یاسینی ها .... با هواپیماهای آمریکایی تاریخ
جنگ را ساختند ..... بدون شک خود خلبانان آمریکایی هم اگر در این جنگ بودند با همین اف-14 های خودشون
نمیتونستند عملیاتهایی را که خلبانان ما انجام دادند را انجام بدهند ... چرا ؟! ..... چون غیرت و از جان گذشتگی
ایرانی را به جرات میگویم که کسی ندارد ..... مگر همین خلبانان فرانسوی نبودند که با سوپراتانداردهای در اجاره عراق
بعد از مدتی فرار را بر قرار ترجیح دادند .....
شب خوش

[محمدحسین]

با سلام به کاپتان عزیز و همسنگر قدیمی در تاپیک اخابر فرابورس......:x


از خوندن مطالب زیباتون واقعا لذت بردم.تشکر

[Captain Nemo]

با سلام به کاپتان عزیز و همسنگر قدیمی در تاپیک اخابر فرابورس......:xاز خوندن مطالب زیباتون واقعا لذت بردم.تشکر

سلام بر همرزم قدیمی
خوشحالم که این تاپیک برای دوستان مفید بوده ...
محمد حسین جان بیشتر بنویس ... :x

[شهرام]

اویونیک
اویونیک در واقع نامی برای aviation electronics یا الکترونیک هواپیماست و مربوط به کنترل سیستمهای الکترونیکی هواپیما مانند سیستم جهت یابی و رادار و یا سیستمهای جنگ الکترونیک است
.

آشنایی با اویونیک
قسمت زیادی از دانش الکترونیک در یک هواپیما جهت تعیین موقعیت هواپیما نسبت به نقطه ای ثابت در روی زمین استفاده میگردد و این کار را میتوان به طرق متعددی انجام داد. در صورت مشخص بودن موقعیت هواپیما، خلبان می تواند مراحل بعدی ناوبری را با استفاده از دانستن روابط بین روند تغییرات و زمان به انجام رساند. با استفاده از علایم رادیویی می توان فاصله یا جهت را نیز اندازه گیری نمود و یا ترکیبات متعددی از این پارامترها را جهت تعیین موقعیت هواپیما بکار برد.به عنوان مثال اگر هم فاصله و جهت نسبت به ایستگاه زمینی مشخص باشد، خلبان می تواند موقعیت هواپیما را به وسیله این دو فاکتور تعیین نماید این طریقه ناوبری به (Rho-Theta) نامیده میشود (رو) مسافت و (تتا) زاویه را نشان میدهد. اگر فاصله هواپیما نسبت به دو ایستگاه زمینی مشخص باشد، تعیین مکان نسبت به دو ایستگاه امکان پذیر میباشد اما با داشتن فاصله نسبت به یک ایستگاه ثالث میتوان موقعیت کلی را نسبت به زمین تعیین نمود این طریقه ناوبری (Rho-Rho-Rho) نامیده میشود. موقعیت هواپیما را همچنین می توان به وسیله اندازه گیری زاویه نسبت به دو ایستگاه زمینی تعیین نمود که این طریقه ناوبری (Theta-Theta) نامیده میشود. هر ترکیبی از سه طریق ناوبری میتواند مبنایی برای اغلب سیستمهای ناوبری اویونیک باشد.البته سیستمهای داپلر و INS (Inertial Navigation System) از این قاعده مستثنی هستند.در سیستم ناوبری داپلر به وسیله استفاده رادار و پژواک زمینی و حسابگرهای مختلف میتوان موقعیت را تعیین نمود و روش ناوبری INS که توسعه یافته همان سیستم ناوبری ابتدایی است، بر اساس پارامترهای موقعیت نقطه شروع، جهت، سرعت و مدت زمان موقعیت را، در هر زمان تعیین مینماید. در یک هواپیما از سیستمهای ناوبری مختلفی استفاده می گردد که عبارتند از :

سیستم (Instrument Landing System) ILS
سیستم ILS یک سیستم رادیویی VHF/UHF در ناوبری در هنگام نشستن هواپیما است.برد این سیستم تا فاصله 40 مایلی از انتهای باند میباشد که شامل دو نوع فرستنده است که در باند فرود تعبیه میشوند، یکی از آنها موقغیت هواپیما را نسبت به خط وسط فرضی میان باند Localizer (LOC) و دیگری اطلاعات ارتفاع را فراهم مینماید که Glide Slop (G/S) نامیده میشود.این نکته بایستی ذکر شود که فرکانسهای G/S و LOC به صورت جفت شده (Pair) می باشند و برای هر فرکانس LOC فرکانس G/S تعریف شده ای وجود است. نشانگر CDI (Course Deviation Indicator) در یک هواپیما انحراف از مسیر پرواز را نشان می دهد. هنگامی که سوزنهای G/S و LOC در وسط نشاندهنده واقع شوند زمانی است که هواپیما در وضعیت ایده آل قرار دارد.

سیستم مارکر بیکنز (Marker Beacons)
اطلاعات مربوط به میزان فاصله افقی هواپیما نسبت به ابتدای باند برای یک هواپیما که در حال نشستن میباشد از طریق آنتنهای مارکر بیکنز که برد آنها تا فاصله 6 مایلی از انتهای باند می باشد، به هواپیما ارسلل میگردد علاوه بر مارکر بیکنز ذکر شده که به آن مارکر بیرونی (Outer Marker = OM) گویند یک فرستنده مارکر بیکنز میانی (Middle Marker = MM) با برد 3500 فوت نیز دارد. فرکانس امواج ساطع شده از مارکر بیکنز بیرونی برابر 400 هرتز و به صورت یک سری علایم مورس با کد خط، خط (---) میباشد که از طریق گوشی خلبان قابل شنیدن و به صورت مشاهده ای به صورت لامپهای چشمک زن آبی و کهربایی در کابین قابل رویت است. فرکانس امواج ساطع شده مارکر بیکنز میانی 1300 هرتز بوده و به صورت یک سری علایم مورس با کد خط، نقطه (-.-.) میباشد و در کابین هواپیما به صورت لامپ چشمک زن کهربایی مشخص میشود.


سیستم (Microwave Landing System) MLS

MLSیک سیستم کمک ناوبری است که موقعیت خلبان را جهت نشستن در شرایط دید کم تعیین مینماید.سیستم MLS دارای دقت و انعطاف پذیری بیشتری از ILS بوده و حتی تقرب در مسیر منحنی را نیز انجام می دهد.تقرب در مسیر منحنی این امکان را فراهم می نماید که از تقرب مستقیم در نواحی مسکونی شهر جلوگیری به عمل آمده و نتیجتا باعث کاهش زمان تاخیر، سر و صدا و افزایش استانداردهای ایمنی فرودگاه گردد و همچنین هزینه نصب و نگهداری MLS به مراتب کمتر از ILS بوده و مزیت دیگر آن قابلیت نصب در هر فرودگاه با هر موقعیت جغرافیایی میباشد.

سیستم (VHF Omni Range) VOR

VORیک سیستم کمک ناوبری است که جهت نشان دادن سمت پرواز به سوی یک ایستگاه زمینی و ناوبری بین مسیرها استفاده میشود.سیگنالها با فرکانس کم و متوسط تحت تاثیر بارهای استاتیک جو و تخلیههای الکتریکی و اثرات شب قرار میگیرند ولی از خواص ناوبری با امواج رادیویی VHF، ایمن بودن این امواج در مقابل اثرات جوی میباشد هدف از سیستم VOR به قرار زیر است :

الف- فراهم نمودن وسیله ای جهت تعیین موقعیت هواپیما نسبت به ایستگاههای زمینی VOR ب- فراهم نمودن مسیر اصلی پرواز به سمت ایستگاه VOR دیگر.

موقعیت هواپیما بر اساس واقع شدن هواپیما بر روی شعاعی از شعاعهای امواج همه جانبه قابل درجه بندی که از ایستگاه زمینی VORساطع میشوند، مشخص میشود.ایستگاههای VOR روی نمودارهای هوانوردی و راهنماهای فرودگاهها مشخص میباشند.جهت تعیین درجه شعاعی که هواپیما بر روی آن واقع میگردد، از اختلاف فاز بین سیگنال هایی که از ایستگاه زمینی تولید میشود، استفاده می نمایند. هواپیمایی که بر روی شعاع با درجه 80 قرار گیرد بدین معنی است که راستای هواپیما نسبت به راستای شمال مغناطیسی تحت این زاویه است.اگر هواپیما بر روی شعاع 210 واقع شود بدین معنی است که هواپیما تحت زاویه 30 از ایستگاه زمینی VOR دور میشود و واقع شدن بر روی شعاع 30 به معنی نزدیک شدن تحت همین زاویه به ایستگاه مربوطه است.شعاع گریز از مرکز به Radial و جانب به مرکز Bearing نامیده میشوند در واقع راستای R(210) با B(30) یکی میباشد ولی R(210) به معنای دور شدن در همان راستا از مرکز و B(30) بمعنای نزدیک شدن به مرکز میباشد. هنگامی که هواپیما بطور مستقیم در حال پرواز بالای یک ایستگاه VOR میباشد پرچم نشاندهنده (>) از حالت TO(>*) به حالت FROM (<*) تغییر وضعیت میدهد وسیله انحراف از وضعیت تعادل به نوسان می افتد یا به اصطلاح حالت عصبی پیدا می نماید و این علایم مبین این موضوع است که هواپیما نزدیک و در حال عبور از ایستگاه میباشد.

سیستم (Distance Measuring Equipment) DME

DMEوسیله ای است که فاصله هواپیما را از یک ایستگاه زمینی اندازه گیری می نماید.جهت دقت و اطمینان بیشتر در DME بر خلاف سیستم رادار که از مکانیزم ارسال امواج و انعکاس آنها بعد از بر خورد به مانع استفاده میشود، عمل انتقال امواج دو طرفه بوده بدین معنی که هم هواپیما و هم ایستگاه زمینی مبادرت به ارسال امواج می نمایند. مدت زمان کل دریافت امواج رادیویی از هواپیما به ایستگاه زمینی و بالعکس اندازه گیری میشود از زمان کل، زمان تاخیر کم شده و نتیجه بر عدد 2 تقسیم میشود.از روی زمان بدست آمده میتوان فاصله هوایی بین هواپیما و ایستگاه را محاسبه نمود و با فاصله به دست آمده و ارتفاع هواپیما، فاصله زمینی قابل محاسبه می باشد.



سیستم (Traffic Alert and Collision System) TCAS

سیستم TCAS یک سیستم الکترونیکی جهت کمک به مهندسی فاکتورهای انسانی می باشد. در گذشته جهت دید بهتر خلبان، کاکپیت دارای پنجره هایی با سطوح بزرگ تر بودند تا خلبان میدان دید بیشتری داشته باشند و از برخورد هوایی احتمالی جلوگیری گردد. TCAS ابتدا در سال 1970 معرفی شد اما سازمان FAA نصب اجباری آن را در هواپیماها تا سال 1994 به تاخیر انداخت.TCAS سیستمی است که اطلاعات پروازی را راجع به ترافیک هوایی فراهم می نماید و مکانیزمی مشابه سیستمهای راداری دارد. TCAS با استفاده از پرسشگر ATC-MODES، فاصله و Bearing هواپیمای مقابل را تشخیص و با هشدار Traffic Advisory(T/A) و یا فرمان مانور مناسب Resolution Advisory (R/A) به خلبان برای جلوگیری از برخورد با هواپیمای مقابل را می دهد.

https://WWW.CENTRALCLUBS.COM

[kaku]

با سلام به کاپتان عزیز .

دست شما درد نکنه کاپیتان... در مورد اف ۳۵ بگین.

[kaku]

بـِرنو (KAR98K) نوعی تفنگی تک تیر و بسیار قوی با برد زیاد (۴۵۰۰ متر) و کالیبر ۷٫۹۲ میلیمتر است که بر اساس طرح اولیه تفنگ G98 ماوزر و ماوزر 98k از جمله در شهر برنو در کشور چکاسلواکی (این مدل با تغییر نام، Vz 24نام می گرفت اما در اصل همان مدل کارابینر ژ ۹۸ بود که در ایران بیشتر با نام برنو کوتاه شناخته می شود) ساخته میشد.
این تفنگ را دو برادر آلمانی به نامهای «پتر پل» و «ویلهلم» ماوزر برای ارتش آلمان ساخته بودند. بعدها امتیاز ساخت آن به ایران و چند کشور دیگر نیز داده شد.
تفنگ KAR 98K (Karabiner G98K که در ایران بنام برنو مشهور است. این سلاح در سه نوع کوتاه و متوسط (که به اصطلاح کارابینر گفته می شود) و بلند تولید میشد. مدل بلند آن G98 نام دارد که مخفف نام Gewehr 98 است که در سال ۱۸۹۸ وارد خدمت ارتش امپراتوری آلمان شد.
گلنگدن مشهور برنو که امروزه نیز با نام سیستم ماوزر شناخته می شود
.
<<تفنگ برنو در ایران>>
در روز هفتم بهمن ماه ۱۳۰۹ (۲۷ ژانویه ۱۹۳۰) درپی یک بررسی طولانی، رضا شاه که فرمانده کل نیروهای مسلح بود موافقت کرد که «ماوزر» ساخت آلمان پس از یک دوره آزمایش چندساله، تفنگ رسمی ارتش ایران شود. این آزمایش روی ماوزرهای «ویزی ۲۴» (VZ24) یعنی ماوزر ساخت سال ۱۹۲۴ چکسلواکی صورت گرفت و ستاد ارتش در سال ۱۹۳۴ (۱۳۱۳) به آن نمره قبولی داد. از آن پس ماوزر که تولید انبوه آن از سال ۱۸۹۸ در «اوبرنادورف» آلمان آغاز شده بود و در طول جنگ جهانی اول به عنوان دقیقترین و خوشدستترین تفنگ سبک بکار رفته بود جای تفنگهای روسی (ناگانت = نوغان) و انگلیسی را در ارتش ایران گرفت. کارخانه ماوزر بعداً شعبه خود را در شهر «برنو» واقع در ایالت موراویای چکاسلواکی دایر کرد و دولت ایران که مشتری کمپانی «اشکودا» بود ترجیح داد که تفنگهای ماوزر ساخت شهر برنو Brno را خریداری کند. از آن پس در ایران نام «برنو» بر تفنگ های ماوزر گذارده شد که پنج تیر و تک تیر بودند. از دهه ۱۹۴۰، ایران خود دست به ساختن برنو زد و آن را در کارخانه های تسلیحات (معروف به مسلسل سازی واقع در نزدیکی دوشان تپه) تولید کرد.
سیستم کارکرد برنو
برنو هنگامی که وارد خدمت ارتش آلمان شد، در کوتاه مدت مورد توجه سربازان ارتش قرار گرفت، این سلاح آنچنان خوش دست بود که تا پایان جنگ جهانی دوم مورد مصرف قرار میگرفت. هنگامی که آمریکا وارد جنگ جهانی دوم شد "ام یک" سلاحی بود که آمریکاییها با آن می جنگیدند. برنو با آنکه بسیار خوشدست بود ولی در جنگهای تن به تن از فاصله نزدیک به کارامدی ,"ام یک" نبود. زیرا گلنگدن آن باعث کند شدن عملکرد آن میشد. به همین سبب با آنکه دقت تیر "ام یک" از برنو کمتر بود ولی تا آنکه گلنگدن آن کشیده شود، سربازان آمریکایی توان شلیک هشت تیر پیاپی را داشتند. آلمان نازی مدل ژ-43 و اس-تی-ژ-44 ژ-44 را پیاپی وارد خدمت کرد ولی حتی آنها نیز نتوانستند جایگاه برنو را تسخیر کنند.
برنو آنچنان مدل موفقی بود که با گذشت سالها حتی مدلهای باقیمانده در اسلحه خانه های ارتش ایران در اواخر جنگ ایران و عراق هنگامی که سایه ی فقر بر ارتش ایران گسترده شده بود، به عنوان سلاح تک تیرانداز همانند جنگ اول و دوم جهانی مورد استفاده قرار گرفتند.
این سلاح با توجه به دقت بسیار بالا حتی امروزه نیز مورد توجه تیراندازان و شکارچیان قرار دارد. امروزه مدل بهینه سازی شده همین سلاح گلوله زنی برای استفاده شخصی ,همانند شکار توسط ماوزر و دیگر کارخانه های اسلحه سازی ساخته میشود. همچنین بسیاری از تفنگهای گلوله زنی سیستم گلنگدن بر پایه این سلاح را دارند. زمانی که سلاح ام یک وارد خدمت ارتش ایران شد، ارتش بسیاری از سلاحهای برنوی باقیمانده را فروخت، برخی از آنها با مزایده وارد بازار داخلی شدند که همکنون نیر با وجود کارکرد دراز مدت همچنان در دست شکارچیان داخلی بسبب نبود سلاحهای جدید میگردند و برخی نیز به خارج فروخته شدند و برخی بعنوان آهنپاره روانه صنایع فولاد شدند. امروزه بسیاری از کلکسیونرهای سلاح علاقمند خرید مدلهای آنتیک این سلاح هستند. نشانهایی که درست جلوی گلنگدن روی جان لوله قرار دارد حکایت از ارتشی دارد که آن سلاح در آن خدمت کرده، امروزه میتوان در کلکسیونها سلاحهای برنوی متعلق یه ارتش ایران، عثمانی و امپراتوری آلمان را یافت.
همچنان که ذکر شد برنو مشتریان بسیاری در سراسر جهان دارد، به همین سبب کارخانه اسلحه سازی ماوزر که هم اکنون تبدیل به کارخانه ی اسلحه سازی با تولید مصارف شخصی شده، این سلاح را در انواع و کالیبرهای گوناگون می سازد. گراورها و قنداقهای آنها بسیار گوناگون بوده و برخی از آنها با گراورکاریهای بی نظیری ساخته شده و با قیمتهای کلان هزاران دلاری مشتریان خاص خود را می یابند و برخی در ساده ترین شکل ممکن با قنداق پلاستیکی بدون گراور به قیمت چند صد دلار فروخته می شوند. در سلاحهای شکاری، علاوه بر مارک و جنس قلم کاریهای موسوم به گراور عمده تعیین کننده ی قیمت سلاح میباشد.

تفنگ برنو پس از ورود به ایران در ردیف سلاحهای سازمانی ارتش قرار گرفت اما با ورود تفنگ ام ۱ ,جای خود را به این تفنگ نیمه خودکار داد.اما همچنان جایگاه خود را در بین مردم و بخصوص عشایر لر حفظ نمود چرا که به عقیده آنها برنو بهترین بوده و هست. دسترسی عشایر به این سلاح بعد از شهریور ۱۳۲۰ و انحلال ارتش ایران در پی حمله متفقین صورت گرفت.
برنوهای ساخت ۱۳۰۹ و ۱۳۱۷ از اهمیت و قابلیتهای بالاتری برخوردار هستند اما مدلی قدیمی تر از این اسلحه وجود دارد که نقش شاهینی در حال پرواز را برخود دارد که ورود آن را به سال ۱۲۹۸ و توسط میرزا کوچک خان نسبت میدهند.
اینم لیست کشورهایی که ارتششون از برنو استفاده می کردن
کرواسی
چکسلواکی (post 1945)
دانمارک
آلمان شرقی
فرانسه
آلمان
اندونزی
ایران
اسرائیل
لوکزامبورک
آلمان نازی
نروژ
پرتغال
صربستان
اسلواکی
سوئد
ترکیه
یوگسلاوی سابق

[Captain Nemo]

جنگنده اف-35





هواپیمای اف 35 ساخت کمپانی "لاکهید مارتین" آمریکا یکی از پیشرفته ترین جنگنده های حال حاضر جهان است که به مرور زمان ارتش های کشورهای متحد آمریکا با خرید این هواپیما آن را به استخدام نیروی هوایی خود در آورده اند.




طول این جنگنده 13.5 متر ، عرض آن حدود 11 متر ، وزن حداقل آن بیش از 10 تن و وزن حداکثری آن قریب به 23 تن می باشد . حداکثر سرعت این هواپیما حدود 1.8 ماخ و برد عملیاتی آن 1800 کیلومتر است .




این هواپیما در سه مدل نوع A ، B و C بوده و تفاوت مدل های آن بیشتر حول محور برخاست و فرود آن است .

هواپیمای اف 35 مدل A : برخاست و فرود عادی و روی باند.

هواپیمای اف 35 مدل B : برخاست سریع و فرود عمودی.

هواپیمای اف 35 مدل C: برای ناوهای هواپیمابر طراحی شده است .


نوع "A" این هواپیما صرفا برای کاربرد در باندهای زمینی و نوع "C" آن با مشخصه برخاست و فرود عمودی برای ناوهای هواپیمابر طراحی شده است . البته از نوع " B " این هواپیما می توان روی ناوهای هواپیمابر نیز استفاده کرد .

بنا به اعلام مقامات کمپانی لاکهید مارتین این هواپیما می تواند تا سال 2040 کارایی عملیاتی خود را حفظ کند . این هواپیما 4 برابر، کارایی بیشتری در عملیات های هوا به هوا و هشت برابر کارایی بیشتر در عرصه عملیات های هوا به زمین دارد .





این هواپیما ، جنگنده ایست چندماموریته که برای عملیات هوا به زمین بهینه سازی شده و ماموریت هوا به هوا، اصولاً ماموریت ثانویه وی به شمار می آید. این هواپیما تا حدود زیادی به جنگنده " F/A-22 Raptor " شباهت دارد و طرح کلی آن مشابه این هواپیما بوده، هم چنین تا حدود زیادی نیز از فناوری های مشترکی بهره می جویند.




چون اف 35 بیشتر برای برخاست و فرود عمودی طراحی شده بنابراین فرسایش قطعاتی کمتری نسبت به دیگر جنگنده ها دارد .
برای برخاست عمودی ، این هواپیمای تک موتوره، از سیستم " کشش منحرف شده " بهره می جوید .

خدمه اف 35 یک نفره طراحی شده و این هواپیما، برای حمل تسلیحات خود از دو محفظه داخلی و چهار پایلون خارجی استفاده می کند. هر یک از محفظه ها، قابلیت حمل دو موشک یا بمب یا هر سلاح دیگر را دارند و مقرهای خارجی نیز به همین ترتیب می توانند لود شوند. تقریباً در تمامی مدل های این هواپیما، تسلیحات یکسانی به کار رفته و تغییرات تنها در قسمت راداری و سیستم های پیچیده برخاست و نشست صورت می پذیرد.




یکی از خصوصیات جنگنده F-35 کم پیدایی آن از لحاظ راداری است(به جز در مدل B به دلیل نیاز کمتر به این ویژگی در این مدل). یکی از اصول کم پیدایی به کار رفته در این جنگنده استفاده از بدنه ی تقریبا یک پارچه است، بدین معنی که ساختار بال با بدنه یکپارچه است و به داخل بدنه فرو می رود(برخلاف جنگنده های کنونی). همچنین در بدنه ی F-35 به میزان قابل توجهی از مواد مرکب ( کامپوزیت) به کار رفته است.

مقایسه اف-22 و اف-35 :

بسیاری معتقدند این دو جنگنده از بسیاری جهات، از جمله در ورودیهای هوای کناری، دماغه و بال ذوزنقه ای و سکان عمودی دم مشابه هستند؛ ولی از نظر کلی با وجودی که رادار F-35برداشتی با ماهیتی نا معلوم از رادار رپتور است، تنها 40 تا 50 درصد توانایی آن را داراست و از نظر پنهانکاری اگر رپتور را یک توپ بیسبال در نظر بگیریم F-35 حکم توپ فوتبال را دارد و بازتاب راداریش بیشتر است.

در مدیریت جنگهای نوین قرار است هر F-35 بتواند نقش 2 جنگنده ی F/A18 را به خوبی ایفا کند، در حالی که حداقل دو فروند F-35 برای ایفای نقش یک رپتور مورد نیاز است.

[Captain Nemo]

2 کلیپ ویدئویی زیبا از اف-35 :

یک کلیپ خیلی زیبا دارم ولی حجمش 70 مگ هست و نمیشه آپلودش کرد :

http://www.aparat.com/v/34dbc91ba0166587bc807a9b531b9b4d39520

http://www.aparat.com/v/07bfe49721e230f6699703eb9d4128d841279

[mohseni1353]

«جزئیات فنی» و چگونگی شکار هواپیمای آمریکایی منتشر شد
به گزارش «تابناک» ، به نقل از «کریستین ساینس مونیتور» این مهندس ایرانی گفته است که فرایند اصلی این نبرد بزرگ از دو قسمت تشکیل شده است. قطع ارتباط هواپیمای بدون سرنشین با مرکز کنترل آمریکایی آن که باعث میشود کنترل پهپاد آمریکایی به حالت خلبان خودکار بود اما مشکل آمریکاییها این بود که به علت دستکاری سیستم جی پی اس (gps) پهپاد از سوی متخصصان ایرانی، گنج بزرگ آمریکاییها به جای نشستن در پایگاه اصلی خود در خاک افغانستان در ایران فرود آمده است.

متخصص ایرانی در گفتگو با این نشریه غربی گفته است که : ما توانستیم با استفاده از جمینگ(ارسال سیگنال تداخل کننده)، ارتباط پهپاد آمریکایی با متصدی کنترل آن را قطع کنیم و سپس با تغییر در gps آن، پهپاد را در خاک خودمان به زمین نشاندیم.

از دید این مهندس ایرانی، استفاده از جمینگ، مغز هواپیمای آمریکایی را از آن گرفته است و نقطه ضعفی که از آن استفاده شده است، نفوذ در هدایت هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی بوده است.

هر چند این خبر به روشن شدن زوایایی از این کار بزرگ نیروهای مسلح ایران کمک میکند. اما هنوز دو بخش از این ماجرا در هالهای از ابهام به سر میبرد. اول این که gps پهپاد آمریکایی چگونه دستکاری شده است و ثانیا این که طرف ایرانی چگونه موفق به کشف این هواپیمای رادارگریز به محض ورود به خاک ایران شده است و برای آن دام پهن کرده است.

نفوذ در سیستم gps چالشی بزرگ برای ارتش آمریکا خواهد بود که تا حد بسیار زیادی در هدایت موشکها، بمبها، هواپیماها و سایر تجهیزات نظامی خود به آن وابسته است. ضمن این که کشف این هواپیمای بدون سرنشین رادارگریز آمریکایی نیز نشاندهنده تهدیدات بزرگی علیه دیگر پرندههای رادارگریز آمریکایی از جمله بمب افکن b-2 و هواپیمای جدید f-35 خواهد بود.

[بوف کور]

شیوه حمله نظامی کشورهای پیشرفته مثل امریکا به سایر کشورها بدین صورت است که
ابتدا برتری هوایی پیدا می کنند ؛ به این صورت که : اجازه نمی دهند هواپیماهای دشمن بتونند وارد حریم هوایشون بشند و این کار را به این صورت انجام می دهند که ؛ ابتدا هواپیما ها و باند های پرواز را از بین می برند و بعد از این برتری هوایی پدافند های برد بلند را می زنند که اغلبا دارای رادار هستند ؛ بعد از این هواپیماهای بمب افکن در ارتفاع زیاد با اطمینان از این که هیچی تهدیدشون نمی کنه ؛ شروع به بمب باران سنگین می کنند
به تازگی خط تولید توپ 100 میلیمتری در ایران به تولید انبوه رسیده است که مستقیما می تواند به سمت اهداف ارتفاع بلند شلیک کند و این باعث می شه که حمله هوایی به ایران به سادگی ممکن نباشد :)

[shigley]

سلام
کاپتان عزیز اگر اطلاعاتی درمورد s300دارید بفرمایید
ممنون

[FENCER]

اینا لطف کنن هواپیماهای باسرنشین خودمون رو به سلامت زمین بنشونن بی سرنشیناش پیشکش !!!!!!!!!!!!