دلخوشی‌ها و دلتنگی‌ها (از هر دری، سخنی) ?

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

بنظرم باید روی الگوی ذهنی خودتان کارکنید. اینکه ریشه در ژنتیک دارد یا وسواستان ناشی ازشرایط محیطی گذشته داره؟

سلام. متشکرم. بگذارید همینجا خودم را روانکاوی کنم...
ریشهاش کجاست...
ریشهاش در خواست است... من شخصیتا بسیار بسیار بسیار کمالگرا هستم...
وقتی صد واحد توانایی داشته باشم دوست دارم عینا به همهی آن صد واحد برسم و همه را (از بالقوه) بالفعل بکنم.
محدودیتهایی که در دنیا به صورت معمول وجود دارد اجازه نمیدهد با یک دست صدتا هندوانه برداریم...
ولی من تلاش میکنم عینا صدتا هندوانه را بردارم... و این جا انتخاب و اهم و مهم نمیکنم... که باید بکنم... (طبیعتا اگر آدم کمالگرای تیغ هم باشد باز عقل حکم میکند که دست به انتخاب بزند و اهم و مهم بکند... ولی...)
چرا نمیکنم؟
شاید به خاطر اینکه دوست دارم آزاد (رها... آسوده... تنپرور) باشم... یا میترسم... یا از دید جهانبینی و ایدئولوژیک گویا یک جای کارم میلنگد...
که هر سه هم هست...
از این جا بیشترش برای بعد...

عجله و پراکندگی...
این دو را هم متاسفانه دارم.
اینها هم از جنس همانها هستند.

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند


آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند



دردم نهفته به ز طبیبان مدعی

باشد که از خزانه غیبم دوا کنند


معشوق چون نقاب ز رخ در نمیکشد


هر کس حکایتی به تصور چرا کنند



چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست


آن به که کار خود به عنایت رها کنند



بی معرفت مباش که در من یزید عشق


اهل نظر معامله با آشنا کنند



حالی درون پرده بسی فتنه میرود


تا آن زمان که پرده برافتد چهها کنند



گر سنگ از این حدیث بنالد عجب مدار


صاحب دلان حکایت دل خوش ادا کنند



می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب


بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند


پیراهنی که آید از او بوی یوسفم

ترسم برادران غیورش قبا کنند


بگذر به کوی میکده تا زمره حضور

اوقات خود ز بهر تو صرف دعا کنند


پنهان ز حاسدان به خودم خوان که منعمان

خیر نهان برای رضای خدا کنند


حافظ دوام وصل میسر نمیشود

شاهان کم التفات به حال گدا کنند

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

الرفق نصف العیش /:.Heart.:/

یعنی مدارا نیمی از زندگی است... مدارا... نرمی... رفاقت... یعنی تو ترافیک که اعصاب همه خرد است اگر یک نفر پشتسرمان بوق زد نرویم یقهاش را بچسبیم... یعنی اگر جایی کسی فحشمان داد دو تا نگذاریم رویش تحویلش بدهیم. البته الکی سر به زیر و گوسفند بودن هم خوب نیست! بلکه بهتر است خودمان را جای آن شخص بگذاریم و تا جایی که امکانش هست با او مدارا کنیم. یعنی در برابر زندگی (موجودات، مردم، حوادث) گارد الکی نگیریم...

متاسفانه من به شخصه این مدارا را ندارم... چقدر خوب میشد اگر داشتم... بیشتر میداشتم... گاهی دارم... در فضای مجازی هم که... اووووف.... تا دلتان بخواهد اهل مدارا هستم... چون اینجا عملا تا آدم بیاید چیزی بنویسد عملا یک مقدار زمان میگذرد و آدم میتواند بیاندیشد و صبر کند و آرام باشد و آدم چیزی هم ندارد به جز یک آیدی... که ازش چیزی هم کم نمیشود... ولی در حالت معمول نمیتوانم زیاد مدارا کنم... حتی خیلی وقتها بیرونم را آرام میکنم... ولی دوست دارم با هر کسی مانند خودش رفتار کنم... و شاید بیشتر...
آیتالله آقاتهرانی عزیز در بارهی این حدیث میگفتند... (گمان کنم در همین جستار هم آوردمش...) میگفتند سرعت هم بیشتر میشود... (چون زندگی و دنیا بر اساس حرکت و تغییر استوار است و سرعت هم همین حرکت و زمان است... و از این حدیث استفاده میکردند که مدارا در زندگی باعث میشود کاری قرار است در فلان مقدار انجام دهی با مدارا در نیمی از آن مقدار انجام میدهی...) حالا من زیاد به ایناش کاری ندارم.... من خود حدیث خیلی به دلم مینشیند... انگار از حدیث میخوانم: کسی که مدارا ندارد اصلا زندگی ندارد! اصلا از زندگی آن لذتی که باید را درک نمیتواند بکند... اگر میخواهی زندگی کنی رفاقت و مدارا کن...

خدایا به همهی ما رفق و مدارا بده.
تا معنی زندگی را هم بهتر بفهمیم.

الرفق نصف العیش /:.Heart.:/

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

بخشهای عمر ما دانههایی است که به یک نخ تسبیح نیاز دارد تا حاصل عمر آدم یک جهت و یک میوه و باری (ثمری و حاصلی) داشته باشد...

سعیکم شتی تناقض اندرید


روز میدوزید شب بر میدرید

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

اصلا راهی به جز خدا نیست.
دنیا اصلا نه هدف است و نه میتواند هدف باشد.
نه تنها دنیا کم و کوچک و کوتاه (از دید زمانی کوتاه) است،
بلکه اصلا دنیا کثرت است.
کثرت نمیتواند هدف باشد!
دنیا یکی نیست! دنیا کثیر است! نمیتوان گفت من دنیا را انتخاب کردم. باید گفت کجای دنیا را انتخاب کردم.
دنیا (به واسطهی همین تکثرش) نه تنها در برابر خدا قرار میگیرد،
بلکه در برابر خودش هم قرار میگیرد. لاجرم من نمیتوانم همهی دنیا را داشته باشم. هر قسمت از این کثرت را انتخاب کنم در مقابلش باید یک جای دیگر این کثرتها را از دست بدهم.
نمیشود.
من اگر رفاه و تنپروری و خوردن و خوابیدن را پیش بگیرم باید قید هیکل ورزشکاری و تندرستی را بزنم!
من اگر علم بخواهم داشته باشم (هر چند نمیشود همهی علوم را داشت و نمیشود در همهی علوم متخصص شد... بلکه حتی در یک رشتهی علمی هم شاید نشود کامل متخصص شد... حالا... گیرم که بتوان در یک رشته یا در کل رشته متخصص شد... من اگر بخواهم این علم را بهدست بیاورم) باید از همه یا بخشی از عمرم بگذرم! نمیشود هم علم را داشته باشم و هم عمر را...
همینجور ثروت... من اگر بخواهم دنبال ثروت بدوم باید بخشی از عمرم را بدهم... اگر بخواهم به صورت نامشروع دنبال ثروت بروم (خاوری و بابک زنجانی بشوم) باید قید یک سری چیزهای دیگر را بزنم (پاکی و صفای دل و امان از پلیس و ...)
اگر بخواهم شهرت به دست بیاورم باید قید تنهایی و خلوتم را بزنم...

اصلا هر جور فکرش را بکنی نمیشود.
نمیشود.
نمیشود.
نمیشود.

شما مطمئن باش اگر یک نفر بیاید بگوید من دنیا را انتخاب کردهام، سفیه است.
نفهمیده...
اصلا یک ذره هم فکر نکرده...
اصلا یک راه بیشتر نیست. حالا... اگر کسی به خدا اعتقاد نداشته باشد باید بگوییم اصلا راهی نیست...
به هر روی... چه خدا باشد چه خدایی اصلا وجود نداشته باشد به هر روی دنیا مقصد نیست و نمیتواند باشد.

چه بهتر که انسان یک بار بالاخره این را بفهمد و قید دنیا و مافیها را بزندن و از آن به بعد در دنیا آسوده زندگی کند... بدون چشمداشت الکی و اشتباه... بدون حسادت احمقانه... بدون تلاش و حرص برای چیزی که تهش هیچ نیست...

پینوشت: نمیگویم برای زندگی نباید تلاش کرد... و باید حتما فقیرانه زندگی کرد! نه... حرفم این است که بفهمیم... بفهمیمش و بدانیم برای چه داریم چه کار میکنیم.

[نوام چامسکی]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

دنیا محلّ تجارت اولیاء خداست: آنان که با خدای خویش عهد و پیمان دارند، دنیا را بیهوده و آسان از دست نمی دهند. با دست و زبان و تمامی اعضاء برای کسب آخرت به تجارت بر می خیزند و از سود فراوان آن بهره های مادی و معنوی می برند. البته نه تجارت به معنی کسب و کار در بازار اقتصاد، بلکه تجارتی بس بزرگتر و کلان تر از آن که به ذهن قاصر مادی اندیشان پول پرست بیاید. تجارتی بسیار عظیم که در ضمن آن برای امرار معاش خویش و خانواده و برآوردن حاجات دیگران، از تلاش روزمر اقتصادی نیز دریغ ندارند.دنیا محل عبادت دوستان خداست: واقعاً تعبیری بالاتر از این برای دنیای ممدوح می توان یافت؟ سرتاسر دنیا مسجد است، محل عبادت است، سجده گاه است، آن هم برای دوستان خدا، آنان که شبانه بر می خیزند و از خواب شیرین کوتاه می کنند تا شیرینی عبادت معبود را دریابند. دنیا برای ایشان زشت نیست، کدر و تیره و تار نیست، بلکه بر عکس بسیار مطلوب است چرا که آن را محل عبادت می دانند، محل ذخیره سازی حسنات برای دنیای باقی یافته اند، آن را مزرعه و کشتگاه آخرت قرار داده اند.دنیا محلِّ نماز فرشتگان خداست: این دنیا، جایی است که فرشتگان الهی ـ همانها که امکان گناه ندارند و فقط عبادت خدا می کنند ـ در آن به نماز می ایستند بلکه بالاتر، آن را مصلّی و جایگاه نماز خویش قرار می دهند. چرا که نفرمود اقام نماز می کنند بلکه فرمود دنیا مصلّای فرشتگان خداست.دنیا محل نزول وحی خداست: دنیای ممدوح، دنیایی است که پیامبران الهی در آن نشو نما کرده اند، در آن زندگی نموده اند، در آن از تنعمات الهی متنعم شده اند و در عین حال وحی خدا را دریافت کرده اند و به عنوان رسولان باریتعالی، همان وحی را به مردم ابلاغ داشته اند.

[Abad]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

دنیا گریزی خطاست ، خداوند می فرماید بگو : خدایا در دنیا و آخرت به من حسنه عطا کن ......
دنیا گریزی می تواند موجب فقر فردی ، فقر اجتماعی و زوال معنویت باشد ، دقت کنید گفتم می تواند و نه الزاما ......

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

مردی به امام صادق (ع) گفت: به خدا سوگند! همانا ما دنیا را طلب میکنیم و دوست داریم که دنیا به ما داده شود. امام (ع) از او پرسید: دوست داری با دنیا چه کنی؟ گفت: با آن خود و عیالم را تأمین کنم، صله رحم کنم، صدقه بدهم و حج و عمره بگزارم. امام (ع) گفت: این طلب دنیا نیست، این طلب آخرت است

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

ار وقتی داراییم رو به دلار حساب گردم



احساس میکنم حاصل 10سالم بر باد رفته


اگر به فرانک سویسس حساب کنم

نصف عمرم به فنا رفته

دکتر ادیب

رنجی ار دونست این موضوع بردم که نپرس

ای آقا... نگو که دلم خون است... به دلار که سهل است... به ریال هم درست حسابی در نیاوردیم و این هم که در آوردیم هم که ازش دوباره کسر شد...
حالا باقی دوستان ممکن است عذر مخصوص به خودشان را داشته باشند... یکی کار داشته یکی تو فاز دیگری بوده ... ولی من چه؟ من که این همه پیگیر ماجرا بودم و تو جستار تدبیر و امید لحظه به لحظه انتظار رشدش را میکشیدم و صحبتهای جناب ادیب را روز به روز پیش از اینکه این تورم شدید بیاید مطالعه میکردم (و البته پیش از آن هم حتی منتظرش بودم!) و حتی میزان دقیق رشد دلار و ایجاد تورم را هم رفته بودم محاسبه کرده بودم... دیگر من چرا؟
نه از رشد دلار توانستم استفاده کنم و نه حتی از رشد بورس درست و حسابی توانستم استفاده کنم...
چه بگویم...
کارم مدتهاست اینجوری شده... به خنس خوردهام... (میخورم) دقیقا زمانی که قرار بود دلار بالا برود اختراعم (دستاورد کارگاه) به ثمر رسید و رفتم تو کار آزمایش آن و کلا از بازار ارز که سهل است... از بازار بورس هم غافل شدم... زمانی هم که بازار بورس داشت میافتاد یکباره نمیدانم چه شد هم حال خودم و رایانهام خراب شد...
ای آقا... نگذار دوباره ناله کردن را آغاز کنم که ... بخواهم بروم باید همینجور بروم...
ازدواج - مسکن - پول - تورم - قفل شدن اکثر سرمایهام در وقوام و وکوثر...

پینوشت نخست: این مطلب اصلش برای جستار تدبیر و امید بود! شما در جستار یادآوری مطلب نوشتید و من در جستار دلخوشی دارم پاسخ میدهم! چه شود!؟!؟!!!
پینوشت دوم: البته یک چیزی همچنان برایم مانده که معادلات را بر میگرداند: خدا.
پینوشت سوم: میدانید برای چه نمیفهمم مشکل کار کجاست و این ور و آن ور میزنم؟ برای اینکه مثلا یکی از دوستان که تازگیها سبدش را و سرمایهاش را به ما سپرده در اوج بورس یعنی واقعا در اوج بورس آورد پولش را داد دست ما! و ما از آن موقع تا الان که داریم برایش خرید و فروش میکنیم زیان که نکرده هیچ سود هم کرده! ولی خوب... سبد خودم چه؟ کلا گمان کنم برای خودم از همه بدتر شد... چه میدانم... یعنی اصلا اینکه چهجوری شدش را هم نمیدانم... چون تقریبا سهام بقیه هم با خودم یکی است... ای بابا...

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

هر که دلارام ديد از دلش آرام رفت
چشم ندارد خلاص هر که در اين دام رفت

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

آدم گمان میکند در بحث این استدلال است که باعث میشود گاهی یکی سخن دیگری را بپذیرد و ابزار هم در اینجا عقل و منطق و نطق و استواری سخن است...
نه... ابزار دل است و محبت و خواست و کشش و اخلاق... و این دل است که اگر گاهی متمایل به سوی متقابل بشود به آن سو میرود و این وسط استدلال و فلسفه را هم تنها به عنوان یک توجیه میآورد...



پینوشت: البته گاهی فلسفه خودش میآید وسط... ولی اینجا هم باز زمانی است که دل خواسته... خواسته از طریق فلسفه نوری را بجوید. در کل همهاش دل است. تا آنجا که حتی اگر کسی نخواهد که بفهمد نمیفهمد و میتواند خودش را کور و کر کند.

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

قاصد ز برم رفت که آرد خبر از یار
باز آمد و اکنون خبر از خویش ندارد

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

طعنه خلق و جفای فلک و جور رقیب
جمله هیچند اگر یار موافق باشد

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

هله عاشقان بکوشید که چو جسم و جان نماند // دلتان به چرخ پرد چو بدن گران نماند

دل و جان به آب حکمت ز غبارها بشویید // هله تا دو چشم حسرت سوی خاکدان نماند

نه که هر چه در جهانست نه که عشق جان آنست // جز عشق هر چه بینی همه جاودان نماند

عدم تو همچو مشرق اجل تو همچو مغرب // سوی آسمان دیگر که به آسمان نماند

ره آسمان درونست پر عشق را بجنبان // پر عشق چون قوی شد غم نردبان نماند

تو مبین جهان ز بیرون که جهان درون دیدهست // چو دو دیده را ببستی ز جهان جهان نماند

دل تو مثال بامست و حواس ناودانها // تو ز بام آب میخور که چو ناودان نماند

تو ز لوح دل فروخوان به تمامی این غزل را // منگر تو در زبانم که لب و زبان نماند

تن آدمی کمان و نفس و سخن چو تیرش // چو برفت تیر و ترکش عمل کمان نماند

[mhjboursy]

پاسخ : دلخوشی ها ودلتنگی ها(ازهردری، سخنی )

در میان هفت دریا، تخته بندم کرده است // باز میگوید که چابک باش و، دامن، تر مکن