مشاعره

[behnam]

اب بنفشه می دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می درد خنده دلگشای تو

وقت آن شیرین قلندر خوش که در اطوار سیر / ذکر تسبیح ملک در حلقه زنار داشت

[محمود شریعت]

دیگه واقعا سوختید

عه شما شعرو حفظ نیستید تقصیر من چیه؟ :d
اولش ت داشته
تاب بنفشه می دهد

[behnam]

تو پنداری که بد گو رفت و جان برد
حسابش با کرام الکاتبین است

تا هر کسی به بوی نسیمی دهند جان / بگشود نافه و در آرزو ببست

[behnam]

دوستان من باید برم
سیمان غرب آسیا قراره عرضه بشه;)

[بوف کور]

تا هر کسی به بوی نسیمی دهند جان / بگشود نافه و در آرزو ببست

تا زمیخانه و می نام و نشان خواهد بود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

[محمود شریعت]

دل و دینم بشد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با منشین کز تو سلامت بر خاست

من هنوز معنی این بیت رو نفهمیدم مخصوصا مصرع دوم
میشه معنی کنید؟

[محمود شریعت]

تا زمیخانه و می نام و نشان خواهد بود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

در دایره قسمت ما نقطه ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

[محمود شریعت]

مثل اینکه همه رفتن سهم بخرن :(

این هم یه بیت فی البداهه از محمود خان:

یار برفت، ماندنت از بهر کیست؟
دل به غیر بست، وفایت از بهر چیست؟

[بوف کور]

در دایره قسمت ما نقطه ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

یارب اندر دل ان خسرو شیرین انداز
که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند

[محمود شریعت]

یارب اندر دل ان خسرو شیرین انداز
که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند

دل گر چه درين باديه بسيار شتافت
يک موي ندانست و بسي موي شکافت

[بوف کور]

دل گر چه درين باديه بسيار شتافت
يک موي ندانست و بسي موي شکافت

تا بغایت ره میخانه نمی دانستم
و نه مستوری ما تا به چه غایت باشد

[محمود شریعت]

تا بغایت ره میخانه نمی دانستم
و نه مستوری ما تا به چه غایت باشد

در گوشه خلوت و قناعت بنشين
تنها خو کن که عافيت تنهاييست

[بوف کور]

در گوشه خلوت و قناعت بنشين
تنها خو کن که عافيت تنهاييست

تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زان سفر داراز خود عزم وطن نمی کند

[محمود شریعت]

تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زان سفر داراز خود عزم وطن نمی کند

ديوانه ي عشق را چه هجران چه وصال
از خويش گذشته را چه دوزخ چه بهشت

[بوف کور]

ديوانه ي عشق را چه هجران چه وصال
از خويش گذشته را چه دوزخ چه بهشت

تاریخ این حکایت گر از تو بازپرسند
سر جمله اش فروخوان از میوه بهشتی