**** افسانه تامکت ****

[بابک 52]

هواپيماهاي فراموش شده
ايكس ـ 32 بوئينگ
جام جم آنلاين: سال 1990 ميلادي، نيروي هوايي آمريكا مناقصهاي را براي ساخت جنگنده نسل جديد با قابليت برخاست و نشست عمودي برگزار كرد. اين مناقصه بزرگترين مناقصه در تاريخ هوافضاي نظامي جهان است كه در آن ساخت 5 تا 8 هزار فروند جنگنده به ارزش بيش از 400 هزار ميليارد تومان مورد نظر بود.

دو شركت بوئينگ و لاكهيد مارتين رقباي اصلي در اين مناقصه بودند كه اولي با هواپيماي ايكس ـ 32 و دومي با هواپيماي ايكس ـ 35 وارد ميدان شدند.
موتور اين دو پرنده آن قدر بزرگ بود كه برخي منتقدان، اين پرندهها را با عنوان موتور بالدار توصيف ميكردند. برخي ديگر از منتقدان نيز ايكس ـ 32 را زشتترين هواپيمايي كه بعد از جنگ سرد در آمريكا طراحي شده دانستهاند.
براي ايجاد قابليت نشست و برخاست عمودي در هواپيماها، طراحان دهانه ورودي و همچنين خروجي جت موتور را به گونهاي طراحي ميكنند كه در زمان نشست يا برخاست تغيير جهت دهد.
تغيير جهت جريان خروجي موتور به سمت پايين منجر به توليد نيرويي به سمت بالا ميشود كه ميتواند وزن هواپيما را تحمل كند.
اين هواپيما پس از برخاست عمودي، بتدريج جهت خروجي موتور را به سمت عقب تغيير ميدهد تا هواپيما به سمت جلو به حركت درآيد. با حركت رو به جلو، جريان از روي بالها ميگذرد و نيروي برآ توليد ميشود. با افزايش سرعت هواپيما، اين نيرو بتدريج بزرگتر ميشود تا جايي كه برابر با وزن هواپيما خواهد شد.
در اين حالت، خروجي جت موتور كاملا به سمت عقب پرنده قرار ميگيرد. در زمان نشست نيز همين فرآيند به صورت معكوس اجرا ميشود.
اولين پرواز ايكس ـ 32 در شهريور 79 صورت گرفت و اين هواپيما تا سال 80 در مجموع 66 پرواز داشت. در مهر80 هواپيماي ايكس ـ 35 ساخت لاكهيد به عنوان برنده مناقصه معرفي شد و به اين ترتيب، پرونده ايكس ـ 32 به عنوان يكي از پرخرجترين طرحهاي بوئينگ براي هميشه بسته شد. البته طرح ايكس ـ 35 هم مدتي بعد به دليل كاهش منابع مالي متوقف شد.

[FENCER]

زرادخانه شمشیر باز ایرانی

در این تصویر مهمات قابل حمل توسط هواپیما بمب افکن ضربتی سوخوی - 24 ملقب به " فنسر : شمشیر باز " را مشاهده می کنید.

>:D<;;)

[Captain Nemo]

با سلام و عرض ادب خدمت تمام دوستان
و تشکر از دوستانی که در زمان غیبت حقیر این تاپیک را بالا میاورند . . .
مدتی است بعلت بیماری مادرم فرصتی جهت حضور در سایت میسر نمی باشد .
امیدوارم دعای دوستان شامل حال حقیر بگردد .
ارادتمند همگی
بدرود

[طيب]

با سلام و عرض ادب خدمت تمام دوستان
و تشکر از دوستانی که در زمان غیبت حقیر این تاپیک را بالا میاورند . . .
مدتی است بعلت بیماری مادرم فرصتی جهت حضور در سایت میسر نمی باشد .
امیدوارم دعای دوستان شامل حال حقیر بگردد .
ارادتمند همگی
بدرود

باسلام وعرض ادب وبا احترام وافر

از خداوند توانا شفای مادر بزرگوارتان را خواهانم بحق بانوی دو عالم وبحق سید مختار

[شهرام]

انشاالله خداوند به والده محترمه شفای عاجل عنایت فرماید.

[بابک 52]

سیاسی ترین حمله هوایی تاریخ ایران با این نامه محرمانه کلید خورد

عصرایران ؛ جعفر محمدی - اجلاس عدم تعهد ، هر چند امروز به دلیل میزبانی کشورمان ، برای ایرانی ها اهمیت دارد اما پیش از این نیز ، یک بار در کانون توجه مردم ایران قرار گرفته بود ، زمانی که قرار بود بغداد میزبان سران عدم تعهد باشد ، آن هم در بحبوحه جنگ ایران و عراق!
برای حکومت صدام حسین که در سوم خرداد 1361 ، خرمشهر را از دست داده و ضربه ای حیثیتی در جنگ و جهان خورده بود ، بسیار مهم بود که با میزبانی بزرگ ترین نهاد بین المللی بعد از سازمان ملل ، به ترمیم وجهه خود بپردازد.
از این رو ، بغداد خود را مهیای برگزاری اجلاس می کرد و این در حالی بود که ایران ، می کوشید با تبلیغ ناامن بودن پایتخت عراق به دلیل وضعیت جنگی ، مقامات کشورها را از سفر به عراق بازدارد و اجلاس بغداد را منتفی کند.
با این حال ، ماشین تبلیغاتی و سیاسی صدام که از پشتوانه قدرت های بزرگ هم برخوردار بود ، گوی سبقت را ربود و قرار شد اجلاس در بغداد تشکیل شود. عراقی ها ، ادعا می کردند که بغداد به حدی امن است که حتی یک پرنده هم بدون اجازه آنها نمی تواند در آسمانش پرواز کند. آنها حتی از مسوولان کشورهای عدم تعهد خواستند تا کارشناسان امنیتی خود را به بغداد بفرستند و از نزدیک شاهد امنیت مثال زدنی آن باشند!
زمان اجلاس نزدیک می شد و تلاش های ایران ثمر بخش نبود. همه در تهران به دنبال راهی برای ضربه زدن به دشمن بودند ؛ تا این که پیشنهادی محرمانه از وزارت خارجه به ریاست جمهوری رسید و خیلی زود مقدمات اجرایی کردنش در دستور کار مقامات عالی نظام قرار گرفت.
در نامه با تأکید بر اهمیت اجلاس ، تلاش های عراق در این باره و تصریح به این که اهمیت این موضوع از "خرمشهر" کمتر نیست ، آمده بود: "سرنوشت محل برگزاری کنفرانس را یک حرکت نظامی می تواند روشن کند."

این سند اخیرا در کتاب "ایران و جنبش عدم تعهد به روایت اسناد، از باندونگ تا تهران" توسط انتشارات ریاست جمهوری (نشر جمهور ایران) منتشر شده است.

به زودی طرح حمله آماده شد: بمباران بغداد.
این در حالی بود که بغداد در حصاری از موشک های ضدهوایی قرار داشت و ارتش صدام ، حق داشت به امنیت پایتخت ببالد. اما 6 خلبان ، ریسک سیاسی ترین حمله هوایی تاریخ کشورشان را پذیرفتند، بدین ترتیب سه هواپیمای اف - 4 به پرواز درآمدند ، دو هواپیما از مرز گذشتند و به سمت بغداد رفتند و سومی بر فراز مرز ماند تا در صورت نیاز به کمک اقدام کند. بدین ترتیب در روز سی ام تیر 1361 ناگهان غرش هواپیماهای ایرانی در آسمان بغداد ، چشم ها را متوجه آسمان کرد.

هواپیمای ایرانی بمباران را آغاز کردند و از جمله پالایشگاه الدوره را هدف قرار دادند ؛ همزمان ، هزاران گلوله ضدهوایی و ده ها موشک به سمت هواپیمای آنها شلیک شد و یکی از این موشک ها ، به دم هواپیمای عباس دوران و منصور کاظمیان اصابت کرد.
دوران از کاظمیان خواست که با چتر نجات بیرون بپرد و با فشردن دکمه خروج اضطراری کابین کمک خلبان ، او را با چتر نجات ، از هواپیما بیرون انداخت. دوران بعد از آن که خیالش از بابت همرزمش راحت شد ، هواپیمای نیمه سوخته اش را که نه بمبی داشت و نه موشکی ، به سمت هتل قرق شده ای که قرار بود میزبان اجلاس عدم تعهد باشد هدایت کرد و لحظاتی بعد ، آنچه بر جای ماند ، هتل ویران اجلاس بغداد بود و هواپیمایی تکه تکه و البته پیکر سوخته شده عباس دوران.
خبر این حمله هوایی و انهدام هتلی که قرار بود محل اقامت سران باشد ، به سرعت در جهان پیچید و نتیجه هم کاملاً مشخص بود: میزبانی از عراق پس گرفته شد ؛ حیثیت سیاسی حکومت بغداد نیز بمباران شده بود!
***
بیست سال بعد ، در تابستان گرم 1381 ، از شهید عباس دوران ، تکه ای از استخوان سوخته پایش به وطن بازگشت و در شهر شیراز ، به خاک سپرده شد.

یادش همواره افتخار آمیز

[علامه]

سلام بر کاپیتان عزیز
الان متوجه شدم....امیدوارم خدای بزرگ سلامتی کامل رو به مادر بزرگوار شما و تمام بیماران برگردونه
با ارزوی سلامتی برای همه

[ماهور]

انواع هواپیماهای رزمی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران شامل بمب افکن تاکتیکی سوخو-24، رهگیرهای میگ-29 و اف-14، جنگنده بمب افکن های اف-4ئی، اف-4دی، میراژ اف-1، اف-7، اف-5 و صاعقه و آذرخش و جت آموزشی-رزمی سیمرغ در کنار هم دیده می شوند.

[Captain Nemo]

کرکوک در آتش




دو روز از شروع جنگ تحمیلی می گذشت.

در این مدت تیز پروزان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بارها مواضع دشمن را به سختی بمباران کرده بودند.
عراق که تصور می کرد با بمباران روز اول جنگ، قدرت نیروی هوایی ایران را به میزان 70درصد کاهش داده است، با موجی مواجه شده بود که قابل مهار نبود.
بجز حمله 140 فروندی روز اول، ده ها سورتی پرواز موفق دیگر توسط نیروی هوایی به عمق خاک عراق انجام شده بود و
ضربات سختی بر پیکره رژیم بعثی عراق وارد می شد.

هدف نیروی هوایی در این زمان از کار انداختن نیروی هوایی عراق بود. نیروی هوایی برای رسیدن به این هدف،
طرح های متعددی را برای حمله به پایگاه های هوایی عراق طراحی کرده بود تا بدین وسیله بتواند قدرت تهاجمی عراق را کم کند.
البته بعضی از این پایگاه ها توسط پدافند قدرتمندی محافظت می شدند که رسیدن به آن کار سختی بود.

یکی از پایگاه های مهم عراق، پایگاه هوایی کرکوک بود.

این پایگاه به عنوان یکی از مهم ترین مراکز نظامی عراق علاوه بر نقشی که در حمله به خاک کشورمان داشت،
ماموریت محافظت از پالایشگاه کرکوک و تاسیسات برق و گاز این شهر را نیز برعهده داشت.


طراحی عملیات

نیروی هوایی تصمیم گرفت این پایگاه را مورد حمله قرار دهد. کار بر روی نقشه ها آغاز شده بود.
پایگاه هوایی کرکوک توسط سایت های موشکی سام 2 و سام 6 به شدت محافظت می شد.
علاوه بر آن، توپ های ضدهوایی 23 و 35 میلی متری مستقر در اطراف این پایگاه کار را برای رسیدن به هدف سخت تر می کرد.

برای رسیدن به این هدف، باید نزدیک ترین پایگاه هوایی در ایران مامور زدن کرکوک می شد که تصمیم گرفته شد این مهم توسط پایگاه هوایی تبریز انجام شود.

قرار شد هواپیماها بعد از پرواز، ارتفاع را تا 15000 پا بالا برده و با نزدیک شدن به مرز، ارتفاع را کم کرده و از لابه لای دره ها و ارتفاعات عراق، راه کرکوک را در پیش بگیرند
و پس از بمباران هدف، از همین مسیر بازگردند. همچنین قرار شد این عملیات توسط یک فرمیشن چهار فروندی اف 5 صورت پذیرد. هر اف 5 نیز مجهز به 4 تیر بمب 2000 پوندی گردد.
زمان این عملیات نیز صبح زود تعیین شد.

خلبانان برای پرواز آماده شدند

صبح زود در اتاق بریفینگ پایگاه دوم شکاری تبریز، لیدر دسته پروازی مشغول شرح عملیات و مختصات پروازی برای دیگر خلبانان پرواز بود.
اهداف مشخص شد و همه خلبانان درباره نحوه عملکرد و نقاط نشانه توجیه شدند. پس از آماده شدن نقشه نهایی، خلبانان برای دریافت
لوازم پروازی راهی اتاق تجهیزات شده و سپس به سمت هواپیماها حرکت کردند.

این نخستین حمله نیروی هوایی به کرکوک بود و به درستی هیچ کس نمی دانست که در کرکوک چه چیزی در انتظار خلبانان ماست.
آیا پدافند کرکوک مجهزتر از آنی بود که در نقشه مشخص شده بود؟ آیا کرکوک توسط گشتیهای دشمن محافظت می شد؟
و هزاران سوال بی جواب دیگر که در ذهن خلبانان می گذشت.

خلبانان همگی سوار هواپیماها شده و چکهای ضروری را انجام دادند. تماس رادیویی برقرار شد. لیدر دسته پروازی پس از چک نهایی منتظر اعلان آمادگی خلبانان همراه شد.
تمام دستگاهها و فرامین هواپیما خوب کار می کردند. خلبانان دکمه ها را یک بار دیگر بررسی کرده و در موقعیت مناسب قرار دادند.

بدین شکل که کلید بمبها را در حالت خاموش گذاشتند (در این حالت اگر اشتباها دست با دگمه بمب برخورد کند، اثری ندارد و بمب رها نمی شود) دستگاه نشانه گیری
با هواپیما را روشن کردند. نشان دهنده موتور خوب، سرعت نما صفر، فشار هیدرولیک نرمال و فرامین نرم و قابل حرکت در تمام جهات. همه آماده حرکت بودند.

شرح عملیات

لیدر دسته پروازی قبل از حرکت دستور چک را صادر کرد و خلبانان به ترتیب دو، سه و چهار جواب دادند. پیدا بود ارتباط هم ایرادی ندارد.
آنگاه لیدر جهت پرواز با برج تماس گرفت و درخواست تاکسی و بلند شدن از روی باند را کرد.

برج نیز با اعلام سرعت باد و جهت آن اجازه پرواز را صادر نمود. اف 5 ها به ابتدای باند رسیده و با رساندن قدرت موتور به حداکثر بر روی باند حرکت کردند
و ثانیه هایی بعد در دل آسمان جای گرفتند. پرنده ها بلافاصله بعد از بلند شدن به سمت چپ گردش کردند لحظاتی بعد جنگنده ها بدین شکل به پرواز ادامه دادند
که لیدر دسته جلوتر از بقیه، شماره 2 روی بال چپ، شماره 3 روی بال راست و شماره 4 روی بال راست شماره 3. این فرمیشنی بود که باید تا رسیدن به هدف حفظ می شد.

در حدود 50 مایلی هدف لیدر دسته با رمزهایی که دیگر افراد گروه از آن اطلاع نداشتند، با رادار تماس گرفت و موقعیت خود را به رادار اعلام کرد و سپس موقعیت بقیه خلبانان
را نیز بررسی کرد. هوا به قدری صاف بود که از همین فاصله کوههای مرزی نیز مشخص بود.
هواپیماها همگی در ارتفاع 15 هزار پایی بود که دسته پروازی به مرز نزدیک شد. در این لحظه به علامت لیدر دسته، جنگنده ها ارتفاع را به حداقل رسانده و همگی
دکمه های هواپیمایشان را در موقعیت بمباران قرار دادند.

مسیر پروازی در خاک دشمن پوشیده از کوههای بلند و جنگلهای انبوه بود. خلبانان مجبور بودند از لابه لای دره ها و ارتفاعات پرواز کنند.
همچنین باید از دید رادارهای دشمن نیز محفوظ می ماندند. دید رضایت بخش و قابل محاسبه نبود. امکان درگیری با هواپیماهای دشمن زیاد بود.
هر چه دسته به کرکوک نزدیکتر می شد، لیدر دسته با حساسیت بیشتر تمام جهات، چپ و راست، عقب و جلو را تا جایی که در دید بود، مراقبت می کرد.
از هواپیماهای دشمن خبری نبود. به دلیل این که اولین حمله به کرکوک صورت می گرفت، کلیه خلبانان هیجان خاصی داشتند و نمی دانستند چه چیزی در انتظار آنهاست.
هواپیماها هر لحظه به هدف نزدیکتر می شدند. طبق نقشه پروازی جنگنده ها باید از سمت غرب به پایگاه هوایی کرکوک حمله می کردند.
چون از آنجا که این قسمت به طرف خاک عراق بود، نسبت به سمت شرق از حجم پدافند کمتری برخوردار بود.



آغاز حمله سهمگین به پایگاه کرکوک

با فرمان لیدر شکل فرمیشن پروازی تغییر کرد و تمامی جنگنده ها به ترتیب در سمت چپ لیدر قرار گرفتند. با علامت لیدر دسته، کلیه خلبانان موتورها را
در موقعیت 100 درصد قرار دادند و سرعت هواپیما را به حداکثر رسانند. این کار به سرعت انجام یافت و آرایش مورد نظر برای حمله سریعا شکل گرفت.
در یک دقیقه ای هدف فرمانده دسته پروازی دستور پاپ داد. همگی خلبانان موقعیت مورد نظر را گرفته و منتظر حرکت لیدر دسته بودند.

فرمانده دسته پروازی در یک آن اوج گرفته و در ارتفاعی قرار گرفت که می توانست بمب های خود را رها کند. باند پروازی دشمن درست در زیر هواپیما بود.
فرمانده دسته پروازی که گویا منتظر چنین چیزی بود بی وقفه به طرف باند شیرجه رفت. ضدهواییهای دشمن از هر طرف شروع به شلیک کردند و منظره ای
شبیه مناظر آتش بازی را ایجاد کردند. لیدر دسته در وسط شعله ها بود، ولی این غیور مردان ترسی از ضد هوایی نداشتند و تنها به هدف می اندیشیدند
و فرمانده دسته در ذهن خود به این می اندیشید که از فاصله مطلوب بمبها را رها سازد. سرانجام به ارتفاع معین رسیده و بمبها را روی هدف فرو ریخت.
بقیه خلبانان هم که منتظر لیدر بودند بدون وقفه بر روی هدفها شیرجه رفته و بمبهای خود را که آتش خشم ملت ایران بود بر روی باند پروازی، سوله ها
و تجهیزات پایگاه فرو ریختند. تمام این کارها بیش از یک دقیقه به طول نینجامید. یک دقیقه در میان آتش گلوله های بی امان دشمن.

یکی از هواپیماها جواب نمی داد




پس از رها کردن بمبها، هواپیماها سبک شده بود و به راحتی قابل مانور بود. آتشبارهای دشمن بی امان شلیک می کردند.
سالم گریختن از میان آن همه گلوله، هدف بعدی خلبانان بود.

چند موشک سام به طرف جنگنده ها رها شده بود. این بار جنگنده ها با چند گردش تند موفق به فرار از دست موشکهای زمین به زمین شدند.
زمان کوتاهی گذشت. خلبانان اینک از هدفی که ویران ساخته بودند دور شدند. اینک 30 دقیقه از پرواز جنگنده ها می گذشت.

لیدر دسته موقعیت دیگر خلبانان را جویا شد و در رادیو، دو، سه، چهار را صدا زد و خواست که موقعیتشان را گزارش کنند.
دو و چهار پاسخ دادند و از سه جوابی نیامد. اضطراب سراسر وجود فرمانده دسته پروازی را فرا گرفته بود.

هواپیماها 30 مایل از هدف دور شدند. فرمانده دسته جرات نداشت تا دوباره شماره 3 را صدا بزند. به راستی چرا او جواب نمی داد؟
بار اول را می شد احتمال داد که نشنیده است، اما اگر بار دوم جواب نمی آمد چه؟ عاقبت فرمانده تصمیم گرفت دوباره گروه را چک کند. جواب دو آمد و
بعد از یک مکث کوتاه جواب چهار. باز هم از سه خبری نبود. ممکن است هدف دشمن واقع شده باشد؟ هواپیماها هنوز در خاک دشمن بودند و رو به مرز کشورمان.
لیدر هیچ کدام از نفرات را نمی دید. دو بار صدای 2 و 4 را شنیده بود. ممکن بود شماره 3 از دست رفته باشد؟ آیا می شد به زنده بودنش امید بست؟
لیدر دسته برای بار سوم و چهارم هم شماره 3 را صدا زد، ولی بازهم صدایی نیامد. به جای نفر سوم همواره یک سکوت کوتاه شنیده می شد.
هنوز افراد دسته همدیگر را نمی دیدند و هنوز در خاک دشمن بودند و هنوز نگران حمله هواپیماهای دشمن.

ورود به حریم هوایی کشور و جواب شماره 3

لحظاتی بعد جنگنده ها به مرز کشور رسیدند. لیدر دسته با رسیدن به کشورمان ابتدا ارتفاع را زیاد کرد و سپس با عوض کردن موج، با رادار تماس گرفت.
رادار بلافاصله همه دسته را صدا زد و درخواست اعلام موقعیت کرد که ابتدا لیدر و سپس شماره دو و بعد از او شماه 3 جواب داد. لیدر دسته با شنیدن صدای
شماره 3 آن قدر خوشحال شده بود که منتظر شنیدن پاسخ شماره 4 نماند و گفت:
- شماره سه، تو که ما رو کشتی؟ چرا جواب نمی دادی؟

لیدر از زنده ماندن شماره 3 آن قدر خوشحال بود که اجازه پاسخ شماره 4 را هم نداد. جنگنده ها کم کم نزدیک فرودگاه شدند.
ارتفاع را کاهش داده و با گرفتن اطلاعات ضروری از باند، برای فرود موقعیت گرفتند و پس از کسب اجازه، آماده نشستن شدند.
چرخهای جنگنده ها یکی پس از دیگری باند را لمس می کرد. خلبانان با سرفرازی از انجام یک ماموریت موفق از پرنده های آهنین بال خود پیاده شدند.




پرسنل پروازی به استقبال آنها آمده بودند و در چشم برهم زدنی، خلبانان بر روی دستهای آنها به طرف پست فرماندهی در حرکت بودند.

خلبانان فرمهای پروازی را پر کرده و به محل فرماندهی رفتند. در پست فرماندهی هر چه بود صفا بود و شادی و آغوش گرم همکاران. چه فرمانده و چه دیگر خلبانان.


منبع: sajed.ir

[Captain Nemo]

نقاشیهای جالب از جنگهای هوایی

[Captain Nemo]

نیروی هوایی ایران از گذشته تا امروز



نیروی هوایی ایران پیش از انقلاب مقتدرترین نیروی هوایی منطقه بود، این نیرو در آستانه انقلاب با در اختیار داشتن چند صد جنگنده مدرن که در بهترین شرایط عملیاتی
بسر می بردند و بطور کامل از پشتیبانی سازنده برخوردار بودند می توانست با تمام کشورهای خاورمیانه مقابله کند و پیروز از میدان نبرد خارج شود.

پس از انقلاب با خروج مستشاران خارجی و نبود پشتیبانی از سوی کشور سازنده بنا به نظر کارشناسان توان این نیرو به یک سوم گذشته تقلیل یافت، با این وجود نیروی هوایی
در جریان جنگ تحمیلی سعی کرد تا در آغازین روزهای جنگ آشفتگی نسبی اوضاع نیروی زمینی را جبران کند، در اولین روزهای جنگ این نیرو با انجام عملیات مقتدرانه سایه البرز
دهها جنگنده را به سوی اهداف مهمی در عراق روانه ساخت، این عملیات بعنوان یک عملیات کلیدی و مهم نه تنها فشار روانی شدیدی را بر نیروهای عراقی وارد کرد بلکه باعث کند
شدن روند فعالیت های دشمن نیز شد، از دیگر عملیات های به یاد ماندنی می توان به عملیات سلطان و حمله به مجموعه H-3 در عراق اشاره کرد.

جنگنده های نیروی هوایی:

جنگنده های عملیاتی کنونی نیروی هوایی را می توان مجموعا به سه دسته تقسیم کرد، جنگنده های باقیمانده از نیروی هوایی شاهنشاهی، جنگنده هایی
که در جریان جنگ خلیج فارس (در سال 1991) از عراق به ایران پناهنده شدند و جنگنده های خریداری شده پس از انقلاب.

جنگنده های پیش از انقلاب:

جنگنده های باقیمانده از نیروی هوایی شاهنشاهی که در حال حاضر در خدمت می باشند سه نوع جنگنده اف-5 تایگر نوع E/F ، اف-4 فانتوم نوع D/E و اف-14 تامکت
نوع A می باشند که به ترتیب به شرح آنها می پردازیم.

اف-5 تایگر:




نوع اولیه انواع A/B این جنگنده توسط شرکت گرومن و بمنظور مقابله با تهدید جنگنده میگ-21 روسی که جنگنده بسیار چالاکی بود ساخته شد، اف-5 E/F که از روی نوع
اولیه ساخته شد جنگنده ای است مدرن تر، مجهز به رادار و فوق العاده مانور پذیر که توانایی فوق العاده ای برای نبرد های هوایی نزدیک دارد و علاوه بر این می تواند
عملیات های هوا به زمین را نیز بخوبی به انجام برساند، این جنگنده در سالهای جنگ توانایی های خود را بخوبی نشان داد و توانست پا به پای دیگر جنگنده در عملیات های
نیروی هوایی به خدمت بپردازد. در حال حاضر حدود 70 فروند از این جنگنده ها در نیروی هوایی در حال خدمت می باشند که اغلب از فرسودگی شدید سازه بهره می برند،
لیکن بواسطه ساده تر بودن فناوری های بکار رفته در آن مشکلات کمتری در زمینه نگه داری آنها وجود دارد.

اف-4 فانتوم:




بی شک بیشترین بار کاری در طول جنگ تحمیلی بر دوش سلطان آسمان اف-4 فانتوم بود، این جنگنده هر چند در ابتدا بعنوان جنگنده ای برای حملات هوا به زمین و با توانایی
دفاع از خود در نظر گرفته شد، اما توانایی هوا به هوای مناسبی که در زمان خود داشت باعث شد تا در میان همگان بعنوان یک جنگنده چند منظوره شناخته شود، یکی از
شاهکار های این جنگنده و خلبانان تیز پرواز آن در طول جنگ حمله موفقیت آمیز به مجموعه H-3 در عمق خاک عراق بود که در نظر اغلب فرماندهان نظامی امری غیر ممکن
می نمود، ویژگی برجسته اف-4 توانایی حمل تسلیحات هوا به زمین بویژه انواع بمب ها در تعداد بالا است. از این جنگنده نیز حدود 70 فروند عملیاتی است که بیش از هر چیز
از فرسودگی سازه رنج می برند، لیکن فعال نگه داشتن رادار APQ-120 آن نیز کار راحتی نیست، با این وجود سعی می شود آنها در بهترین وضعیت عملیاتی باشند، در سالهای
اخیر پروژه هایی برای بهسازی رادار و سیستم های کنترل تسلیحات آن انجام شده اما هیچ گزارشی از سوی منابع خارجی مبنی بر خارج شدن فانتوم های ایرانی از حالت استاندارد
وجود ندارد. تنها امکان نصب بعضی بمب ها، موشک ها و غلاف های هدف گیری جدید ساخت ایران بعلاوه موشک هوا به هوای گرمایاب روسی R-73 Archer برروی این جنگنده ها
فراهم آمده است، اما ممکن است در آینده با تکمیل شدن پروژه های فعلی تجهیزات الکترونیکی جدیدی نیز به این جنگنده افزوده شود.

اف-14 تامکت:



گربه های وحشی نیروی هوایی ایران یکی از هراس انگیز ترین جنگنده هایی بودند که در اختیار نیروی هوایی ایران بودند، برای خلبانان عراقی که با جنگنده هایی
نظیر میگ-21 و 23، سوخو-22 و... پرواز می کردند رهگیری توسط تامکت های ایرانی کابوسی بود که بارها و بارها به حقیقت پیوسته بود، زوج بی همتای جنگنده اف-14 تامکت
و موشک هوا به هوای AIM-54 Phoenix در طول جنگ بارها و بارها پرنده های عراقی را شکار نمود و کارنامه موفقی از خود بجای گذاشت، اف-14 تامکت که تنها به ایران صادر شده
بود در طول جنگ لیاقت خود را به خوبی نشان داد و مهمترین افتخارات جنگ های هوایی این جنگنده را به نام عقابان تیزپرواز نیروی هوایی ایران ثبت نمود.

پیش از انقلاب 80 فروند از این جنگنده به منظور مقابله با تهدید جنگنده های میگ-25 اتحاد شوروی سفارش داده شد که تا زمان انقلاب 79 فروند بعلاوه حدود دویست و پنجاه فروند
موشک AIM-54 تحویل ایران شده بود، از این میان تعدادی در طول جنگ تحمیلی از بین رفتند و تعدادی نیز برای عملیاتی ماندن دیگر تامکت ها اوراق شدند، در حال حاضر حدود 24 فروند
اف-14 ایرانی امکان پرواز دارند که از این میان قریب به 17 فروند توانایی شرکت در نبرد های هوایی را دارند و تعداد تامکت هایی که توانایی شلیک *موشک های هدایت راداری را دارند
نیز از 17 فروند کمتر است.

در حال حاضر علاوه بر اینکه نگه داری اف-14 با سیستم پیچیده بالهای متغیر امری سخت و مشکل است، ایران در نگه داری رادار پیچیده AN/AWG-9 با مشکلات مختلفی روبرو است،
هرچند بخشی از قطعات این رادار با کیت های ساخت صنایع الکترونیک ایران (صا ایران) جایگزین شده است، اما قطعات زیادی نیز وجود دارند که تامین آنها غیر ممکن است یا به سختی
و از طریق واسطه های مختلف از ایالات متحده تهیه می شوند.

جنگنده های پناهنده:

در طول جنگ خلیج فارس تعدادی جنگنده عراقی از ترس نابود شدن برروی زمین با پشتیبانی جنگنده-رهگیر های سریع السیر میگ-25 بسوی ایران پرواز کردند، از تعداد این جنگنده ها
اطلاعات مختلفی منتشر شده است، اما مهمترین آنها حدود 24 فروند میراژ اف-1 بود که هم اکنون تعدادی از آنها عملیاتی اند و در پایگاه هوایی مشهد مستقر اند. از تسلیحات این
جنگنده ها اطلاع دقیقی در دسترس نیست اما گفته می شود با توجه به نبود موشک های گرمایاب R-550 برای نبرد های هوایی این جنگنده ها از موشک های ناتوان PL-7 ساخت چین
که کپی ناقص موشک R-550 می باشد بهره می برند، در نبرد های هوا به زمین نیز احتمالا این جنگنده ها بیشتر از تسلیحات فاقد هدایت نظیر راکت ها و بمب های سقوط آزاد استفاده
می کنند، با این وجود بدلیل کتمان استفاده از این جنگنده ها از سوی مسئولان، اطلاعات کمی از آنها در دسترس است، در آگوست 2001 نیز یک فروند از این جنگنده ها در عملیات بر علیه
قاچاقچیان مواد مخدر بوسیله موشک دوش پرتاب آنها از بین رفت.

از دیگر جنگنده های پناهنده می توان به میگ-21، 23 و 25 و سوخو-20، 22، 24 و 25 اشاره کرد که در این میان از میگ 21، 23 و 25 و همچنین سوخو-20 و 22 بدلیل قدیمی بودن و تعداد
کم استفاده نمی گردد، لیکن سوخو-24 و 25 ها امروزه بهمراه سوخو-24 و 25 های خریداری شده توسط ایران در حال خدمت اند.

لیست کامل جنگنده های پناهنده:

Su-20M به تعداد 4 فروند

Su-22M/UM به تعداد 40 فروند

Mirage F.1EQ/EQ-5 به تعداد 17 فروند

Mirage F.1BQ به تعداد 7 فروند

Su-24Mk به تعداد 24 فروند=طبق برخی آمار

Su-25K/UBK به تعداد 7 فروند

MiG-23BN به تعداد نا معلوم احتمالا کمتر از 15 فروند

MiG-29UB به تعداد تقریبی 4 فروند

Il-76MD/TD به تعداد تقریبی حدود 12 فروند

Il-76 Adnan 1 AEW به تعداد یک فروند

Il-76 Baghdad 1 به تعداد یک فروند

Boeing 747-200 به تعداد دو فروند

Boeing 707-320C به تعداد 1 فروند

Boeing 737-270 به تعداد 2 فروند

Lockheed 1329 Jetstar 8 به تعداد 1 فروند

جنگنده های خریداری شده توسط جمهوری اسلامی:

در اواخر جنگ با توجه به تحریم های گسترده و ناتوانی ایران در عملیاتی نگاه داشتن جنگنده های غربی تلاش هایی برای خرید جنگنده از کشورهای شرقی بعمل آمد که
نتیجه آن خرید جنگنده های ناتوان و قدیمی اف-6 و اف-7 از چین بود، پس از جنگ با بهتر شدن شرایط ایران ابتدا اقدام به خرید جنگنده-رهگیر های تاکتیکی میگ-29 و سپس
سوخو-24 و سوخو-25 (نیروی هوایی سپاه) از روسیه بود.

جنگنده های خریداری شده:

اف-6 فارمر:

اف-6 یا میگ-19 چینی جنگنده ای است بسیار قدیمی که نه تنها در نبردهای امروزی کارایی ندارد بلکه بدلیل کیفیت بد جنگنده های ساخت چین و *امنیت کم استفاده از آن در
مقاصد آزمایشی نیز عاقلانه بنظر نمی رسد، گفته می شود امروزه این جنگنده ها بازنشسته و تحویل نیروی هوایی سپاه شده اند تا در مقاصد آزمایشی از آنها استفاده گردد،
از تعداد خریداری شده این جنگنده ها اطلاع دقیقی در دسترس نیست.

اف-7 فیشبد:

اف-7 یا میگ-21 چینی نیز بهمراه اف-6 در زمان جنگ خریداری شد، این جنگنده به رادار بسیار ضعیف گریفو ساخت ایتالیا مجهز است و در نبرد های هوا به هوا تنها می تواند
موشک های ناتوان PL-7 را حمل کند و در نبرد های هوا به زمین نیز تنها می تواند از بمب های سقوط آزاد و راکت استفاده کند.

تعداد 24 فروند نمونه رزمی این جنگنده بهمراه 4 فروند نمونه آموزشی (اف تی-7) توسط ایران از چین خریداری شد.

میگ-29 فولکروم:

فولکروم های ایران تماما از نوع اولیه (نوع A/UB) می باشند و بدلیل پنهانکاری مسئولان از بهسازی های انجام شده برروی آنها اطلاع دقیقی در دسترس نیست، در این حال
برخی منابع خارجی از نصب لوله های سوختگیری هوا به هوا و بهسازی رادار برخی این جنگنده-رهگیر های تاکتیکی اطلاع می دهند، فولکروم های ایران 30 فروند شامل
24 فروند نوع رزمی A و 6 فروند نوع آموزشی UB می باشند، لازم به ذکر است این جنگنده ها بطور کلی بدون بهسازی در نبرد های امروزی نمی توانند کارایی لازم را داشته
باشند چرا که سیستم های راداری آنها ضعیف و قدیمی است و در برابر جنگ الکترونیک نیز ناتوان اند.

سوخو-24 فنسر:

در جریان جنگ خلیج فارس تعدادی سوخو-24 نیز بهمراه دیگر جنگنده ها به ایران پرواز کردند، ویژگی های مثبت جنگنده سوخو-24 نظیر توانایی در مقابله با رادارهای زمینی و
رادار Orbita که توانایی پرواز در ارتفاعات پست و در میان ارتفاعات را به این جنگنده می دهد آن را به یک جنگنده ضربتی فوق العاده تبدیل می کند، با احتساب جنگنده های
پناهنده و جنگنده های خریداری شده از روسیه مجموعا 36 فروند از این جنگنده در نیروی هوایی مشغول به خدمت بودند که با سقوط یک فروند این تعداد به 35 فروند تقلیل یافت.

سوخو-25 فراگفوت:

جنگنده سوخو-25 همتای روسی هواپیمای آمریکایی A-10 بوده و وظیفه اصلی آن پشتیبانی از نیروهای زمینی است، این جنگنده با توانایی حمل و استفاده از انواع بمب ها و موشک های
هوا به زمین می تواند در برابر واحد های زمینی دشمن بسیار خطرناک واقع شود اما بواسطه سرعت کم و موشک هوا به هوای R-60 Aphid بعنوان تنها سلاح برای نبرد های هوایی در دفاع
از خود در برابر جنگنده های دشمن ناتوان است. در میان جنگنده های پناهنده عراقی حدود هفت فروند سوخو-25 نیز وجود داشتند که بهمراه تعدادی جنگنده سوخو-25 خریداری شده از
روسیه به خدمت نیروی هوایی ایران در آمدند (عده ای نیز بر این عقیده اند که سوخو-25 های ایرانی تنها محدود به همان جنگنده های پناهنده هستند) در میان آمار منتشر شده از
سوخو-25 های ایرانی 7 تا 11 و گاهی تا 25 فروند اشاره شده که 11 فروند دقیقتر به نظر می رسد، تمام فراگفوت های ایرانی در خدمت نیروی هوایی سپاه هستند و وظیفه پشتیبانی
از نیروی زمینی سپاه را بر عهده دارند

برگفته از وبلاگ :

http://united88.blogfa.com/post-58.aspx

[Captain Nemo]

باسلام وعرض ادب وبا احترام وافر

از خداوند توانا شفای مادر بزرگوارتان را خواهانم بحق بانوی دو عالم وبحق سید مختار

جناب طیب بزرگوار
ممنون از شما

انشاالله خداوند به والده محترمه شفای عاجل عنایت فرماید.

شهرام عزیز
از شما هم ممنونم

سلام بر کاپیتان عزیز
الان متوجه شدم....امیدوارم خدای بزرگ سلامتی کامل رو به مادر بزرگوار شما و تمام بیماران برگردونه
با ارزوی سلامتی برای همه

علامه گرامی
از اظهار لطف شما هم ممنون
با آرزوی سلامتی و موفقیت برای همه دوستان عزیزم . . .

[کریم مهدوی]

با سلام و عرض ادب خدمت تمام دوستان
و تشکر از دوستانی که در زمان غیبت حقیر این تاپیک را بالا میاورند . . .
مدتی است بعلت بیماری مادرم فرصتی جهت حضور در سایت میسر نمی باشد .
امیدوارم دعای دوستان شامل حال حقیر بگردد .
ارادتمند همگی
بدرود

دوست عزیز
امیدوارم حال مادر گرامیتان بهتر شده باشند
از خداوند منان برای همه مادرها آرزوی سلامتی و طول عمر دارم


یاشا

[Captain Nemo]

دوست عزیز
امیدوارم حال مادر گرامیتان بهتر شده باشند
از خداوند منان برای همه مادرها آرزوی سلامتی و طول عمر دارم


یاشا

جناب سردار سپه گرامی
خدا را شکر بهتر هستند
سپاسگذارم ....

[بابک 52]

برلین سومین نمایشگاه بزرگ هوافضا در اروپا
نمایشگاه بین المللی هوافضای برلین، مهمترین رخداد سالانهی این عرصه در سراسر قارهی اروپاست و در کنار نمایشگاههای لندن و پاریس، سومین نمایشگاه بزرگ هوافضا در جهان به شمار میرود. پیشبینی میشود که ۲۰۰ هزار نفر از نمایشگاه ۲۰۱۲ دیدن کنند.

نمایشگاه بینالمللی هوافضای برلین مهمترین رخداد سالانهی این عرصه در سراسر قارهی اروپاست. شمار ۱۲۰۰ غرفهدار از ۴۰ کشور جهان محصولات خود را در معرض دید قرار میدهند.