**** افسانه تامکت ****

Collapse
X
 
  • زمان
  • نمایش
Clear All
new posts
  • بابک 52
    ستاره‌دار (27)
    • Mar 2011
    • 17028

    #901
    The greater the risk ، The greater the reward

    هر چقدر ریسک بزرگتری کنی ، پاداش بزرگتری بدست میاری

    نظر

    • Captain Nemo
      مدیر
      • Dec 2010
      • 2934

      #902
      یادمان لاله های خونین وطن


      صحنه هایی از انتقال پیکر شهید سرفراز شیرودی قهرمان :










      روحش شاد ...
      یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
      دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

      شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
      مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

      نظر

      • Captain Nemo
        مدیر
        • Dec 2010
        • 2934

        #903
        بودیم و کسی پاس نمی داشت که هستیم

        باشد که نباشیم و بدانند که بودیم





        شهید سرفراز ... دلاور مرد آسمان ایران
        سرلشگر خلبان عباس بابایی در جوانی

        یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
        دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

        شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
        مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

        نظر

        • Captain Nemo
          مدیر
          • Dec 2010
          • 2934

          #904
          بدون شرح . . .


          یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
          دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

          شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
          مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

          نظر

          • Captain Nemo
            مدیر
            • Dec 2010
            • 2934

            #905
            موفق ترین خلبان شکاری ایرانی با 11 شکار

            سرتیپ دوم خلبان مرحوم جلیل زندی





            سرتیپ دوم خلبان جلیل زندی (۱۳۳۰ در گرمسار - ۱۳۸۰ در تهران) خلبان تکخال جنگنده اف-۱۴ نیروی هوایی ایران است که در تمام دوران
            جنگ ایران و عراق به خدمت مشغول بود. رکوردهای او، وی را واجد شرایط عنوان تک خال و موفق ترین خلبان جنگ ایران و عراق کرد.

            وی که به «بیباک» شهرت یافته بود، خدمت خود را در نیروی هوایی سلطنتی ایران آغاز و به خدمت خود در نیروی هوایی جمهوری اسلامی
            ایران (بعد از انقلاب اسلامی) ادامه داد، در زمانی که خدمت نظامی برای خلبانان تا حدودی خطرناک بود. هنگامی که سرگرد نیروی هوایی بود،
            اغلب با مافوق خود سرهنگ دوم عباس بابایی که افسر مسئول حفظ نیروی هوایی ایران در آسمان بود درگیری داشت.

            شهید عباس بابایی به برخورد بی رحمانه با خلبانان و افسرانی که متهم به عدم وفاداری به رژیم جدید و ارزش های آن میشدند معروف بود.

            به همین علت جلیل زندی به ده سال زندان محکوم شد که البته به درخواست فرماندهُ وقت نیروی هوایی و تعدادی از خلبانان نیروی هوایی
            پس از شش ماه تحمل حبس آزاد گردید. او در طول مدت زندان به مجازات اعدام نیز تهدید شده بود.


            شهرت وی به عنوان خلبان جنگنده اف-۱۴ است. وی دارای ١١ پیروزی هوایی قابل استناد و اعتماد (تایید شده توسط منابع غربی) ٤ فروند میگ-۲۳، ۲ فروند
            سوخو-۲۲، ٢ فروند میگ-۲۱ و ۳ فروند داسو میراژ اف۱ میباشد. از این رو او به عنوان موفق ترین خلبان شکاری ایرانی و موفق ترین خلبان اف-١٤ شناخته میشود.

            آخرین پست رسمی او قبل از مرگ، معاون طرح و برنامه در ستاد نیروی هوایی ایران بوده است.

            او به درجه سرتیپ دومی ارتقاء درجه پیدا کرد و در سال ۱۳۸۰ در یک حادثه رانندگی به همراه همسرش زهرا محب شاهدین درگذشت.
            یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
            دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

            شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
            مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

            نظر

            • Captain Nemo
              مدیر
              • Dec 2010
              • 2934

              #906
              بنام ایزد پاک

              به ياد شهيد خلبان امیر سرلشکر بيژن فعلي



              از چپ تصویر شهید بیژن فعلی

              بنپایه:
              یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
              دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

              شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
              مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

              نظر

              • Captain Nemo
                مدیر
                • Dec 2010
                • 2934

                #907
                اولین تامکت ایرانی :




                تصوير بالا F-14A به شماره 160299 اولين تامکتی بود که برای ايران ساخته شد.

                در اينجا اين هواپيما در حال خروج از کارخانه در Calverton در سال ۱۹۷۵ ديده مي‏شود.
                نکته جالب در اين تصوير، سيستم جستجوگر مادون قرمز موسوم به AN/ALR-23نصب شده در قسمت دماغه هواپيما است که به
                وسیلهء شرکت Northrop ساخته شده بود و به ايران پيشنهاد گشت؛
                اما كارشناسان نيروي هوايي ايران، اين پيشنهاد را رد کردند و به جای آن سيستم ويديويی بسيار پيشرفته‏تر NAXX-1 را انتخاب نمودند؛

                اما از آنجا که تکميل و ساخت کامل آن در سال ۱۹۸۱ ميلادی ميسر شد,ولی با وقوع انقلاب اسلامی در سال 57، اين سيستم به ايران تحويل نگرديد.
                یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
                دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

                شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
                مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

                نظر

                • Captain Nemo
                  مدیر
                  • Dec 2010
                  • 2934

                  #908
                  اف14 تامکت در نیروی هوایی شاهنشایی ایران





                  در سال ۱۹۷۴ ميلادی، دولت ايران با اطمينان از توان بالای هواپيمای اف-۱۴, تعداد ۸۰ فروند از اين نوع هواپيما به همراه ۷۱۴ فروند
                  موشک هوا به هوای AIM-54 به آمريکا سفارش داد. اين قرارداد به ارزش ۲ميليارد دلار شامل ساير سلاحها و قطعات يدکی برای
                  مدت ۱۰ سال خدمت فعال و تجهيزات زمينی به همراه کارگاههای تعميراتی و آموزش كامل پرسنل زمينی و کادر پروازی تحت نام «پروژه پادشاه ايرانی» به امضاء رسيد.



                  اين قرارداد، بزرگترين قراردادی بود که تا آن زمان به شکل انفرادی با يک شرکت آمريکايي منعقد مي‏شد.

                  نکتهء جالب اينجاست که تنها چند ماه پس از امضاء قرارداد, کنگره آمريکا بودجه تکميل اين طرح را حذف و با اينکار شرکت گرومان را عملن در آستانهء ورشكستگي قرارداد.
                  در اين زمان، بانک ملی ايران وامی به مبلغ ۲۵۰ ميليون دلار در اختيار کمپانی گرومان قرار داد تا تکميل پروژه تامکت و تحويل آن به ايران ميسر گردد.




                  در حقيقت بعد از اعطاء اين وام بود که ساير سرمايه‏گذاران آمريکائی علاقمند به سرمايه‏گذاری در اين پروژه گشتند و عملن شرکت گرومان و پروژه تامکت از
                  خطر نابودی نجات يافتند. امروزه اين موضوع يک شوخی تاريخی تلقی مي‏گردد، اما واقعيت اين است که بدون کمک مالی ايران, نيروی دريايي آمريکا، هيچگاه قادر به
                  در اختيار گرفتن اين پرندهء افسانه‏ای نمي‏گرديد.



                  تامكتهاي ايران به هنگام توليد در كارخانهء گرومن





                  بدين ترتيب يکی از وقايع نادر در تاريخ هوانوردی مدرن به وقوع پيوست و اين رخداد با گذشت زمان، دستمايهء شايعات و داستانهای ضد و نقيض گوناگون گرديد.
                  در حقيقت تاريخ واقعی و قدرت حقيقی هواپيماهای اف-۱۴ که در خدمت نيروی هوايي ايران مي‏باشند تا به امروز به حد زيادی از افکار عمومی جهان پنهان مانده است.


                  به اين موضوع بايد عدم تمايل خلبانان سابق نيروی هوايي ايران (که اکنون سالهاست در خارج از کشور زندگی مي‏کنند) به حضور در انظار عمومی و ارائه اطلاعات و
                  همچنين پرسنل شاغل در کشور که از درج هرگونه خبر به رسانه‏های جمعی جلوگيری مي‏کنند را هم افزود. اين افراد عمومن از ترس اقدامات تلافی‏ جويانه گروهک
                  تروريستی مجاهدين خلق وحشت دارند، زيرا در ۲۰ سال گذشته تعدادی از خلبانان بدست اين گروه تروريستی به قتل رسيده‏ اند. در مواردی استثنائی و نادر، خلبانان ايرانی
                  حاضر به ارائه اطلاعاتی اندک شده‏ اند که البته ناشناس باقی ماندن اين افراد، جزو شروط اوليه بوده است. تعدادی از آنان حتی از شناسايي همکاران سابق خود در عکسها و
                  تصاوير که اکنون در قيد حيات هستند، عمدن خودداری می‏کنند.

                  در ماه مه ۱۹۷۴ميلادی، يک گروه از پرسنل نيروی هوايی ايران که پيشتر دوره‏های آموزشی پيشرفته بر روی هواپيمای اف-۴ فانتوم را ديده بودند،
                  جهت آموزشهای پروازی هواپيماهای F-14 وارد ايالات متحده آمريکا شدند. اولين دسته كه شامل ۴ نفر بودند و وارد پايگاه دريايی « Miramar Naval Base » گشتند عبارت بودند از:

                  ۱. سرتيپ خلبان عبدالحسين مينو سپهر

                  ۲.سرگرد مجتبی زنگنه

                  ۳. سرگرد محمد فرح آور

                  ۴. سروان کاظم حيدر زاده






                  به فاصلهء کوتاهی پس از آنان، دومين دسته از خلبانان به پايگاه « Oceana Naval Base» در ويرجينيا اعزام شدند که شامل افراد زير بودند:

                  ۱. سروان جمشيد افشار

                  ۲. سروان حسين تقديس

                  ۳.سروان حسن افغان طلوعی

                  ۴.سروان جليل مسلمی

                  ۵. سروان ابوالفضل هوشيار

                  ۶.سروان رضا عطايی

                  ۷.سروان بهرام قانعی

                  ۸. سروان محمد پيراسته

                  ۹.سروان عباس اميراصلانی

                  ۱۰.سروان شهرام رستمی

                  ۱۱.سروان جواد شکرايی




                  برگرفته از سایت :

                  یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
                  دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

                  شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
                  مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

                  نظر

                  • Captain Nemo
                    مدیر
                    • Dec 2010
                    • 2934

                    #909
                    ارکان اصلی تجهیز نیروی هوایی ایران




                    سه نفری که ارکان اصلی تجهیز نیروی هوایی بودند: از راست: ژنرال نادر جهانبانی، محمد رضا شاه و ژنرال محمد خاتمی


                    محمد رضا پهلوی، بين سالهای ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۶ با صرف دهها ميليارد دلار، ارتش ايران را مبدل به قدرت اول نظامی خاورميانه کرده بود تا آنجا که به گفته
                    کارشناسان، نيروی نظامی ايران، «هدفی فراتر از اهداف منطقه‏ ای» را جستجو می‏کرد.

                    کمکهای بی‏دريغ آمريکا نيز ثابت مي‏کند که واشينگتن برای اين ارتش اهميت زيادی قائل بوده و اين انتظار را از ايران داشته است که در شرايط حساس
                    مانند ورود ناگهانی اتحاد شوروی به منطقه، دوشادوش قدرتهای غربی به مقابله با نيروهای متخاصم برخيزد.


                    به گفته کارشناسان، ارتش ايران در آن سالها مرکب از دو هزار و ۴۶۰ دستگاه تانک، دو هزار نفربر زرهی ، ۷۳۹ فروند هلیکوپتر و ۴۸۶ هواپيماي پيشرفته و به روز بوده است.
                    اگرچه اين نيرو در قبل از انقلاب از ۵۰۰ هزار سرباز نيز برخوردار بود، اما در ابتدای جنگ، به دليل سياستهای مسئولان وقت جمهوری اسلامی،
                    اين نيرو به کمتر از دويست هزار نفر کاهش يافته بود.

                    نيروی هوايی ارتش ايران در ابتدای جنگ از هواپيماهای بسيار پيشرفته اف-۱۴ برخوردار بود که می‏توانست با اندکی خطا با هر شليک،
                    شش هواپيمای دشمن را سرنگون کند. همچنين حدود ۴۰۰ فروند اف-پنج (تايگر) و اف-چهار (فانتوم) به نيروی هوايی ايران قدرت تهاجمی می‏داد و آن را قادر
                    به مقابله با هر نيرويی در منطقه می‏کرد.





                    تانکهای ايران نيز از انواع چيفتن، ام-۴۷ ، ام-۴۸ و ام-۶۰ بودند که همگی ساخت انگلستان و آمريکا بوده و در آن زمان از مدلهای پيشرفتهء روز محسوب می‏شدند.
                    مهمتر از همه، هوانيروز يا ناوگان هلیکوپتری ايران بود که با داشتن ۲۰۲ فروند هلیکوپتر تهاجمی کبرا، ۲۱۴ فروند بل-۲۱۴ و ۵۰ فروند بل-۲۰۵، به قدرت سوم هوانيروز
                    جهان تبديل شده بود. با اين وجود، خروج مستشاران خارجی در بهمن ۱۳۵۷ از يکسو و کاهش ۵۰ درصدی نفرات ارتش از سوی ديگر توان نظامی ايران را در شهريور ۱۳۵۹
                    حداقل به يک سوم سطح پيش از انقلاب کاهش داده بود. در مقابل، ارتش عراق در سال ۱۳۵۹ ساختاری مناسب داشت.

                    خلاء قدرت ناشی از سقوط شاه و به دنبال آن تضعيف شديد حضور ايران در مناسبات امنيتی - نظامی خاورميانه و خليج فارس سبب شده بود تا حزب بعث عراق به فرماندهی
                    صدام حسين، به دنبال ايفای نقش جدی‏تری در منطقه باشد.

                    برگرفته از سایت :

                    یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
                    دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

                    شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
                    مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

                    نظر

                    • خودشکوفا
                      عضو فعال
                      • Aug 2025
                      • 1134

                      #910
                      1. کاپیتان آواتار نو مبارک... وه که تصویر چه کسی هم زینت بخش آواتار شما شده.. دیگه این قوزک پا.....:x

                      2. انقدر که این تصاویر تاپیک شما واسه ما فرزندان پرسنل نیروی هوایی شاهنشاهی اثرگذاره به وصف نمیاد...من کاملا منقلب شدم... گفتنی بسیار است اما...

                      3. ای دریغ و ای دریغ و ای دریغ....
                      آخرین ویرایش توسط خودشکوفا؛ 2012/12/30, 00:52.
                      "سياستمدار انسانها را به دو دسته تقسيم مي كند: ابزار و دشمن؛ يعني تنها يك طبقه را مي شناسند و آن هم دشمن است."
                      (نيچه)

                      نظر

                      • Captain Nemo
                        مدیر
                        • Dec 2010
                        • 2934

                        #911
                        در اصل توسط خودشکوفائی پست شده است View Post
                        1. کاپیتان آواتار نو مبارک... وه که تصویر چه کسی هم زینت بخش آواتار شما شده.. دیگه این قوزک پا.....:x

                        2. انقدر که این تصاویر تاپیک شما واسه ما فرزندان پرسنل نیروی هوایی شاهنشاهی اثرگذاره به وصف نمیاد...من کاملا منقلب شدم... گفتنی بسیار است اما...

                        3. ای دریغ و ای دریغ و ای دریغ....
                        درود بر شما
                        و ممنون از اظهار لطفتان

                        تصویر آواتار جدید متعلق به زنده یاد مرحوم فریدون فروغی میباشد .

                        در مورد خاطرات نیروی هوایی شاهنشاهی هم گفتنی ها بسیار است ...
                        اگر خواستید بیشتر از کلمه دریغ استفاده بفرمایید شما را به مطالعه صفحات
                        ابتدایی این تاپیک ارجاع میدهم .
                        شب خوش
                        یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
                        دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

                        شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
                        مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

                        نظر

                        • Captain Nemo
                          مدیر
                          • Dec 2010
                          • 2934

                          #912
                          پرچمداران اسمان ایران


                          یتیمی از روستای ولی آباد که نیروی هوایی مدیون اوست




                          قرار بود تعدادي از هواپيماها در پايگاه اصفهان تعمير و مجدداً راه اندازي شوند. هواپيماي تيمسار ستاري و همراهانش
                          به مقصد اصفهان حرکت می کند و ساعتي بعد، فرمانده پايگاه هوايي اصفهان در فرودگاه به استقبال فرماندهان بلند پايه
                          اين نيرو می آید.




                          به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، 15 دی ماه سال 1373 یکی از تلخ ترین روزها برای نیروی هوایی ارتش است.
                          هواپیمای حامل جمعی از فرماندهان این نیرو که برای بازدید به پایگاه اصفهان رفته بودند، در هنگام بازگشت و در دقایق
                          ابتدایی پرواز، دچار سانحه شده و پس از برخورد با زمین آتش می گیرد تا نیروی هوایی، موثرترین فرمانده تاریخ خود را
                          به همراه جمعی از معاونینش از دست بدهد.

                          در میان شهدای این سانحه، سرتیپ منصور ستاری فرمانده وقت نیروی هوایی، سرتیپ خلبان حسین اردستانی
                          معاون عملیات و سرتیپ خلبان سید علیرضا یاسینی رئیس ستاد و معاون هماهنگ کننده نهاجا از جایگاه ویژه ای برخوردار بودند.




                          روحشان شاد ...


                          یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
                          دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

                          شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
                          مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

                          نظر

                          • Captain Nemo
                            مدیر
                            • Dec 2010
                            • 2934

                            #913
                            پرچمداران آسمان ایران





                            وظیفه شناسی، دلاوری، شجاعت و دیگر خصوصیات ویژه این شهید بزرگوار تا حدی است که فرمانده کل قوا در مورد او چنین فرمودند:
                            «شهيد اردستاني يكي از پاك ترين، مخلص ترين و مومن ترين افراد تمام قشرها بود.





                            او عنصري فدايي و شهيدي زنده بود و عزيزاني از قبيل شهيد اردستاني و ديگر دوستاني كه به شهادت رسيدند،
                            داغي است بر دل هركسي كه نسبت به نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران احساس خويشاوندي و نزديكي مي كند.


                            براي من و ملت عزيز اين يك داغ بزرگ بود. با بودن شهید اردستانی در عملیات، قلب من آرام بود.»



                            بالاخره 15 دی ماه 1373 فرا می رسد و مصطفی اردستانی همانطور که آرزویش را داشت،
                            نه در بستر بیماری که در درون هواپیما و در کنار دیگر دوستانش به دیدار معبود شتافت.





                            ماکت فانتوم اف 5 در ورودی شهر پیشوا زادگاه شهید اردستانی برای یادبود این شهید

                            روحش شاد ...
                            یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
                            دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

                            شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
                            مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

                            نظر

                            • Captain Nemo
                              مدیر
                              • Dec 2010
                              • 2934

                              #914
                              پرچمداران آسمان ایران


                              امير سرلشگر خلبان شهيد منصور ستاري





                              یتیمی از روستای ولی آباد که نیروی هوایی مدیون اوست



                              15 دی ماه سال 1373 یکی از تلخ ترین روزها برای نیروی هوایی ارتش است.

                              هواپیمای حامل جمعی از فرماندهان این نیرو که برای بازدید به پایگاه اصفهان رفته بودند،
                              در هنگام بازگشت و در دقایق ابتدایی پرواز، دچار سانحه شده و پس از برخورد با زمین آتش می گیرد تا نیروی هوایی،
                              موثرترین فرمانده تاریخ خود را به همراه جمعی از معاونینش از دست بدهد.





                              جای هیچ شکی نیست که منصور ستاری موثرترین فرمانده نیروی هوایی از ابتدا تاکنون است و در واقع بخش زیادی
                              از پیشرفت های امروز این نیرو را باید مرهون تلاش های این فرمانده شهید دانست.


                              یکی از مهمترین اقدامات ستاری، تأسيس دانشكده پرواز (خلباني) نیروی هوایی بود که پذیرای
                              اولين سري دانشجويان خلباني در مهرماه سال ۱۳۶۷ شد.





                              تیمسار ستاری اکثر طرحها و ایدهها را ارائه میداد و با همت بلندی که داشت، بیشتر کارها را خودش به پیش میبرد به طوری
                              که پس از برگزاری یکصد و شش جلسه مشترک با وزارت فرهنگ و آموزش عالی، سرانجام طرح تأسیس دانشکده تصویب شد و
                              ما پذیرش اولین دوره دانشجویان را آغاز کردیم.

                              ابتدا هواپیماهای آموزشی ملخدار را آماده کردیم و سپس هواپیمای جت را نیز وارد سیستم آموزش کردیم.

                              شهید ستاری دو روز قبل از شهادتش به من گفت: «صادقپور ما با ساختن این دانشکده و آوردن هواپیمای جت به سیستم،
                              به آرزوی 33 خودمان رسیدهایم. حالا این دانشکده راه خود را پیدا کرده و من خیالم راحت است از اینکه بدون نیاز به خارج میتوانیم خودمان خلبان تربیت کنیم»





                              وی هنگام شهادت ۴۶ سال داشت و از ایشان سه دختر و یک پسر به یادگار مانده است.

                              روحش شاد . . .
                              یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
                              دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

                              شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
                              مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

                              نظر

                              • Captain Nemo
                                مدیر
                                • Dec 2010
                                • 2934

                                #915
                                پرچمداران آسمان ایران

                                سرتیپ خلبان شهید مصطفی اردستانی



                                مصطفی اردستانی که بدون شک یکی از نوابغ هوانوردی در دنیاست،

                                همشهری امیر سرتیپ شهید منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی و بچه روستای قاسم آباد ورامین بود که در سال 1328 به دنیا آمد.




                                دوره پیشرفته خلبانی را مثل تمامی همدوره هایش در آمریکا گذراند و پس از سپري كردن 3 سال آموزش در این کشور، سال 1353 با اخذ گواهينامه
                                خلباني در هواپيماهاي اف 5 به ايران بازگشت و با درجه ستوان دومي در رسته خلباني اف 5 در پايگاه چهارم شكاري دزفول، مشغول به خدمت شد.




                                15 دی ماه سال 1373 یکی از تلخ ترین روزها برای نیروی هوایی ارتش است.

                                هواپیمای حامل جمعی از فرماندهان این نیرو که برای بازدید به پایگاه اصفهان رفته بودند،
                                در هنگام بازگشت و در دقایق ابتدایی پرواز، دچار سانحه شده و پس از برخورد با زمین آتش می گیرد که به موجب آن،
                                نیروی هوایی جمعی از بهترین فرماندهان خود را از دست داد.




                                سال 1366 و پس از شهادت عباس بابایی، معاونت عملیات نیروی هوایی را برعهده گرفت و تا زمان شهادت در 15 دی ماه 1373 در این مسئولیت ماند.

                                بدون شک او با انجام دادن ۴۰۰ پرواز برون مرزی بر فراز خاک دشمن و ۱۷۲۴ ساعت پروازهای مختلف در خاک میهن اسلامی،
                                یکی از قهرمانان جنگ به حساب می آید.


                                بارها اتفاق می افتاد که در یک روز، هفت بار به خاک دشمن حمله می برد.


                                پاداش فتح

                                بعد از پايان جنگ، اردستاني و چند تن ديگر از خلبانان تيزپرواز نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي، مفتخر به دريافت مدال
                                پرافتخار «فتح» از دستان مبارك مقام معظم رهبري شدند و به همراه اين نشان، مبلغ يك ميليون تومان نيز به عنوان پاداش
                                نقدي از سوي مقام معظم رهبري به او و ديگر خلبانان حاضر اهدا شد.




                                پس از گذشت چند روز، اردستاني براي كمك به ساخت مدرسه اي در استان سيستان و بلوچستان، مبلغ پانصد هزار تومان از پاداش خود را اهدا كرد
                                و پانصد هزار تومان الباقي را نيز به حساب بيت الزهرا(س) واريز كرد تا براي خريد البسه جهت نيازمندان اختصاص يابد.

                                بالاخره 15 دی ماه 1373 فرا می رسد و مصطفی اردستانی همانطور که آرزویش را داشت، نه در بستر بیماری که
                                در درون هواپیما و در کنار دیگر دوستانش به دیدار معبود شتافت.






                                روحش شاد . . .
                                یاری اندر کس نمی​بینیم یاران را چه شد
                                دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

                                شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
                                مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد

                                نظر

                                در حال کار...
                                X