مشاعره

[محمود شریعت]

دلا دیدی ان فرزانه فرزند
چه کشید از دست این تاق رنگین
به جای لوح سیمین در برش
فلک بر سر نهادش طاق سنگین

نیازارم زخود هرگز دلی را
که می ترسم در او جای تو باشد

[محمود شریعت]

نماز در خم ان ابروان محرابی
کسی کند که بخون جگر طهارت کرد

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

[sirwan]

نماز در خم ان ابروان محرابی
کسی کند که بخون جگر طهارت کرد

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل؟
مطیع نفس شیطانی چه حاصل ؟
بوذ قدر تو افزون از ملایک
تو قدر خود نمی دانی چه حاصل؟

[بوف کور]

نیازارم زخود هرگز دلی را
که می ترسم در او جای تو باشد

دلم زحلقه زلفش به جان خرید اشوب
چه سود دید ندانم ؛که این تجارت کرد

[محمود شریعت]

]دلم زحلقه زلفش به جان خرید اشوب
چه سود دید ندانم ؛که این تجارت کرد[/FONT]

دام تزویر که گستردیم بهر صید خلق
کرد مارا پایبند و خود شدیم اخر آشکار

[بوف کور]

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل؟
مطیع نفس شیطانی چه حاصل ؟
بوذ قدر تو افزون از ملایک
تو قدر خود نمی دانی چه حاصل؟

لطف الهی بکند کار خویش
مژده رحمت برساند سروش

[sirwan]

دلم زحلقه زلفش به جان خرید اشوب
چه سود دید ندانم ؛که این تجارت کرد

دردم از دوست است ودرمان نیز هم
تن فدای او شد وجان نیز هم

[بوف کور]

دام تزویر که گستردیم بهر صید خلق
کرد مارا پایبند و خود شدیم اخر آشکار

روندگان طریقت ره بلا سپرند
رفیق عشق چه غم دارد از نشیب و فراز

[sirwan]

لطف الهی بکند کار خویش
مژده رحمت برساند سروش

شب است وبیم موج وگردابی چنین حایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها؟

[بوف کور]

دردم از دوست است ودرمان نیز هم
تن فدای او شد وجان نیز هم

محراب ابرویت بنما تا سحر گهی
دست دعا برارم و در گردن ارمت

[محمود شریعت]

روندگان طریقت ره بلا سپرند
رفیق عشق چه غم دارد از نشیب و فراز

ز فراق چون ننالم، من دل شکسته چون نی
که بسوخت بند بندم ز حرارت جدایی

[sirwan]

روندگان طریقت ره بلا سپرند
رفیق عشق چه غم دارد از نشیب و فراز

زلف اشفته وخی کرده وخندان لب ومست
پیزاهن چاک وغزلحوان وصراحی در دست

[بوف کور]

شب است وبیم موج وگردابی چنین حایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها؟

ای صبا گر به جوانان چمن باز رسی
خدمت ما برسان سرو و گل و ریحان را

[محمود شریعت]

زلف اشفته وخی کرده وخندان لب ومست
پیزاهن چاک وغزلحوان وصراحی در دست

تجلی گه خود کرد خدا دیده ی مارا
در این دیده در ایید و ببینید خدارا

[محمود شریعت]

ای صبا گر به جوانان چمن باز رسی
خدمت ما برسان سرو و گل و ریحان را

ای غایب از نظر به خدا می سپارمت
جانم بسوختی و به دل دوست دارمت